19 ไอเดียดีๆ จากหนังสือแค่นี้ก็ดีมากแล้ว

  1. อย่ามัวแต่ทำงานเก็บเงินจนไม่มีเวลาพาลูกไปเที่ยว เพราะไปเที่ยวตอนโตไม่เหมือนเที่ยวตอนเด็ก เราไม่สามารถย้อนเวลาพาลูก 5 ขวบไปเที่ยวได้อีกแล้ว
  2. ไม่ต้องเสียดายหนังสือที่ซื้อมาแล้วยังไม่ได้อ่าน บางทีมันก็แค่ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะได้ใช้ประโยชน์จากหนังสือเล่มนี้เท่านั้นเอง
  3. ก้าวแรกสำคัญที่สุด แล้วพอทำไปเรื่อยๆ มันก็จะดีขึ้นเอง จบปริญญาตรีมาได้เพราะเริ่มเรียนอนุบาล ได้เงินเดือนปัจจุบันก็เพราะว่าได้งานที่แรก มีภรรยาเพราะกล้าเข้าไปคุยกับเธอในวันนั้น
  4. ตั้งเป้าหมายให้ยากๆ เอาไว้เลย การคาดหวังเยอะไม่ผิด แต่ถ้าไม่ได้ตามคาดก็ให้บอกตัวเองว่า “แค่นี้ก็ดีมากแล้ว”
  5. ถ้าความสุขของเราเต็มไปด้วย “เธอจะต้อง” ตลอดเวลา เราก็จะมีความสุขยากขึ้นเรื่อยๆ
  6. คริปโตหรือหุ้นบางตัวนั้นโตเร็วก็จริง แต่เวลาลงมันลงเร็วกว่าตอนโตเสียอีก
  7. ทุกปัญหามีหนังสืออย่างน้อย 1 เล่มที่ช่วยเราได้เสมอ
  8. ความล้มเหลว = การทำอะไรไม่สำเร็จ + การที่เราไม่เรียนรู้อะไรจากมันเลย
  9. ที่เราคิดว่าดีหรือไม่ดีนั้นเป็นการคิดเชิงเปรียบเทียบเสมอ เปรียบกับคนที่รวยกว่า หล่อกว่า ประสบความสำเร็จมากกว่า
  10. ความปกตินั้นเป็นสิ่งดีงาม คนป่วยจะเข้าใจข้อดีนี้ ขอแค่หายป่วยกลับมาเป็นปกติก็ดีมากแล้ว
  11. หากให้ลองนึกย้อนกลับไปว่า 5 ปีที่แล้วเราทุกข์ใจกับเรื่องอะไร เราคงนึกไม่ออก ดังนั้นเรื่องที่เราทุกข์ใจในตอนนี้ อีก 5 ปีเราก็คงลืมไปหมดแล้วเช่นกัน
  12. This too shall pass – แล้วมันก็จะผ่านพ้นไป แต่อย่ามัวแต่กัดฟันอดทนรอให้มันผ่านพ้นไป กับเรื่องบางเรื่องเราสามารถทำให้มันผ่านไปเร็วขึ้นได้
  13. เวลารถติดอยู่คนเดียว นอกจากฟังเพลง audiobook และพ็อดแคสต์แล้ว เรายังสามารถเรียนคอร์สออกเสียงภาษาต่างประเทศได้อีกด้วย
  14. หากรู้ตัวว่าเรามาได้ไกลแค่ไหน ผ่านเส้นชัยมาแล้วหลายเส้น เราก็จะยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น เมื่อมีความสุขเราก็จะผลิตผลงานดีๆ ได้มากกว่าเดิมและประสบความสำเร็จได้มากกว่าเดิม
  15. เราต้อง “จ่ายให้ตัวเองก่อน” ทั้งเรื่องการเงินและเรื่องการใช้ชีวิต เราจะได้มีกำลังไปช่วยเหลือคนอื่นได้
  16. การพยายามทำให้ทุกคนพอใจคือจุดเริ่มต้นของความทุกข์
  17. เราควรกลัวความเสี่ยงที่เราคำนวณไม่ได้ (เพราะเราไม่เข้าใจมันมากเพียงพอ) แต่กับความเสี่ยงที่เราคำนวณได้และคาดเดาล่วงหน้าได้ว่าหากเกิดขึ้นแล้วจะทำอะไรบ้าง เราก็ไม่ควรไปกลัวมันมากนัก
  18. การเก็บทุกอย่างเป็นเงินสดไม่ได้แปลว่าไม่มีความเสี่ยงเลย เพราะเงินสดก็เหมือนหุ้นตัวหนึ่งที่การันตีการขาดทุนเพราะเงินเฟ้อ
  19. อย่าไปกลัวความเปลี่ยนแปลง เพราะถึงกลัวมันก็ยังเปลี่ยนแปลงอยู่ดี

ขอบคุณเนื้อหาจากหนังสือ แค่นี้ก็ดีมากแล้ว นภดล ร่มโพธิ์ เขียน สำนักพิมพ์ DOT

กฎ 20 ไมล์และหลายมิติชีวิตที่เราควร DCA

DCA ย่อมากจาก Dollar-Cost Averaging

เป็นหลักการลงทุนที่เรียบง่ายแต่ได้ผล นั่นก็คือทยอยซื้อหุ้นหรือกองทุนเก็บไว้ด้วยความสม่ำเสมอ

เช่นบางคนอาจทำเรื่องหักเงิน 10,000 บาทจากบัญชีทุกเดือนเพื่อซื้อ SSF อัตโนมัติ สิ้นปีก็จะมีเงินในกองทุน 120,000 บาท ซึ่งเงินก้อนนี้เอาไปลดหย่อนภาษีได้

Morgan Housel ผู้เขียนหนังสือ The Psychology of Money ก็ใช้หลักการ DCA สำหรับการลงทุนของเขาเอง เงินที่เหลือจากค่าใช้จ่ายประจำเดือนเขาจะเอาไปซื้อ Index Funds (กองทุนรวมดัชนีหุ้น) ที่ค่าบริหารจัดการต่ำ เขาไม่ได้วิเคราะห์ว่า sector ไหน หรือ industry ไหนน่าลงทุน ไม่ดูด้วยว่าจะเข้าซื้อเมื่อไหร่ หรือจะเทขายเมื่อไหร่ (not trying to time the market) สิ่งเดียวที่เขาทำคือทยอยซื้อเก็บไปเรื่อยๆ อ่านรายละเอียดได้ในบทที่ 20 – Confessions ในหนังสือดังกล่าว

Housel เคยให้สัมภาษณ์ว่า เรื่องที่เขาโดนวิจารณ์หนักมากที่สุดสำหรับหนังสือ The Psychology of Money ก็คือบทที่ 20 ที่พูดถึงการจัดการเงินของตัวเขาเองนี่แหละ – ทรัพย์สินเขามีแค่ 3 อย่างเท่านั้น คือบัญชี savings กองทุนรวม และบ้าน

เพราะผู้อ่านหลายคนนึกว่า Housel จะมีวิธีการที่ซับซ้อนกว่านี้หรือดูฉลาดกว่านี้ พอเห็นว่าเขาซื้อกองทุนรวมดัชนีแบบไม่ได้ใช้ความคิดหรือความพยายามเลย จึงอดผิดหวังไม่ได้

แต่สำหรับผม หากเราอ่านสิ่งที่ Housel พยายามสื่อมาทั้งเล่มแล้ว เราก็ควรจะได้ข้อสรุปที่คล้ายคลึงกัน

เพราะ “เวลา” หรือ “t” นั้นคือ “ตัวเลขยกกำลัง” ในสมการผลตอบแทนการลงทุน

ผลตอบแทนต่อปีจะเยอะเท่าไหร่ ไม่สำคัญเท่าเราอยู่กับมันยาวนานแค่ไหน

อีกอย่าง ผลตอบแทนนั้นควบคุมยากเพราะขึ้นอยู่กับปัจจัยภายนอก แต่เราจะลงทุนยาวนานแค่ไหนนั้นขึ้นอยู่กับเราเป็นหลัก


ใครที่ทำเพจ Facebook อาจจะรู้สึกว่าปีที่ผ่านมา algorithm ของมันแปลกๆ

บางโพสต์ก็มียอด reach เยอะมาก บางโพสต์ก็ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ทั้งๆ ที่เราก็ตั้งใจเขียนและเชื่อว่ามีดีเหมือนกัน

แน่นอนว่าบทความจะปังหรือไม่นั้นขึ้นกับหลายปัจจัย แต่คนที่ทำเพจมานานจะเข้าใจดีว่าก่อนหน้านี้ยอด reach มันไม่ได้แปรผันขนาดนี้

ในสัปดาห์เดียวกัน จึงอาจมีบางโพสต์ที่ขึ้นไปถึง 1000 แชร์ และอีก 3 โพสต์ที่เหลือมียอดแชร์ไม่ถึง 100 แชร์

เมื่อตั้งใจเขียนบทความมากๆ แต่ยอดแชร์ต่ำ คนทำ content ย่อมเสียขวัญกำลังใจและอาจต้องตัดสินใจอะไรบางอย่าง

เราจะหยุดเขียนตอนนี้ แล้วไปลองแพลตฟอร์มอย่างอื่นเช่น TikTok ดีหรือไม่

เราควรจะรอให้ Facebook มันเสถียรเรื่องการจัดการ reach กว่านี้ แล้วค่อยกลับมาเขียนดีหรือไม่

สิ่งเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับการเลือกว่าจะลงทุนใน industry ไหน รวมถึงการพยายามที่จะหาจังหวะเข้า-ออกจากตลาดหรือ time the market ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมาก

ผมเลยเลือกที่จะ DCA บล็อกของผมต่อไป ก็คือเขียนวันละโพสต์ไปเรื่อยๆ ถ้ายอดแชร์เยอะก็ดี ถ้ายอดแชร์น้อยก็เข้าใจว่ามันก็เป็นแบบนี้


หนึ่งในบทความของผมที่มีคนแชร์เยอะที่สุดคือ “กฎ 20 ไมล์” ที่ว่าด้วยการแข่งขันว่าใครจะพิชิตขั้วโลกใต้ได้เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ ระหว่างคณะของนักสำรวจของชาวนอร์เวย์ชื่อ Roald Amundsen และ คณะของนักสำรวจชาวอังกฤษนาม Robert Falcon Scott

บทสรุปคือคณะของอมุนด์เซนนั้นพิชิตขั้วโลกใต้ได้ก่อนและกลับถึงบ้านโดยปลอดภัย ส่วนคณะของสก๊อตนั้นไปถึงขั้วโลกใต้ช้ากว่า 35 วัน และเสียชีวิตกันทั้งคณะในขากลับ

หนึ่งสิ่งที่คณะของอมุนเด์เซนทำแตกต่างออกไป ก็คือการเดินทางให้ได้ 20 ไมล์ทุกวัน ไม่ว่าอากาศจะดีหรือร้ายก็จะเดินทางวันละ 20 ไมล์เสมอ ส่วนคณะของสก๊อตนั้น ถ้าอากาศดีหน่อยก็จะโหมเดินทางให้ได้ไกลๆ ส่วนวันที่อากาศแย่หน่อยก็อาจจะแทบไม่ได้ออกเดินทางเลย

(หลังจากปล่อยบทความนี้ออกไป ก็มีคนมาให้ข้อมูลเพิ่มว่ามันยังมีปัจจัยอื่นๆ อยู่อีกที่ทำให้อมุนด์เซนสำเร็จและสก๊อตล้มเหลว ดังนั้นการเดินทางวันละ 20 ไมล์ไม่ใช่ปัจจัยหลักของการพิชิตขั้วโลกใต้ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นว่าบางทีบางบทเรียนก็ไม่จำเป็นต้องถูกต้อง 100% ตราบใดที่เราสามารถหยิบมันมาใช้ในบริบทที่เหมาะสมแล้วมันเวิร์ค ผมก็คิดว่ามันควรค่าแก่การนำมาพูดถึง)

คณะของอมุนด์เซน จึง DCA การเดินทางครั้งประวัติศาสตร์ อากาศจะดีจะร้ายอย่างไร ก็เก็บให้ได้วันละ 20 ไมล์เสมอ


เมื่อเรามองไปรอบตัว เราจะเห็นการ DCA หรือกฎ 20 ไมล์เต็มไปหมด

ความสำเร็จไม่เคยเกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แม้กระทั่งยอดนักเตะอย่าง Lionel Messi ก็เคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า

“It took me 17 years & 114 days to become an overnight success.”

เมสซี่ต้องผ่านการต่อสู้ดิ้นรนมาเกือบทั้งชีวิต ก่อนที่จะ “ประสบความสำเร็จชั่วข้ามคืน” ในเสื้อของทีมบาร์เซโลนา

คำสุภาษิตจีนบอกว่า ความพยายามเป็นเรื่องของมนุษย์ ความสำเร็จเป็นเรื่องของฟ้าดิน

อากาศจะดีหรือร้ายเป็นเรื่องของฟ้าดิน ตลาดจะขึ้นจะลงเป็นเรื่องของฟ้าดิน algorithm เฟซบุ๊คก็เป็นเรื่องของฟ้าดิน

เรื่องของมนุษย์อย่างเรา ก็คือจะยืนระยะอยู่ในเกมนี้ได้นานแค่ไหน เพราะนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เราควบคุมได้

ลอง DCA ชีวิตของเราในหลากหลายมิติ เพื่อจะเดินทางไป-กลับขั้วโลกใต้โดยสวัสดิภาพครับ

วิธีวิ่งเร็ว-ทำงานเก่ง

วันก่อนผมผ่านไปเจอบทความหนึ่ง ซึ่งเสียดายว่าไม่ได้เซฟเก็บเอาไว้เลยไม่สามารถแปะแหล่งอ้างอิงได้ แต่ไอเดียมีประโยชน์มาก เลยขอนำมาเล่าสู่กันฟังตรงนี้ครับ

ผู้เขียนเล่าว่า ตอนที่เขาสมัครเข้าชมรมกรีฑาตอนมัธยมปลาย พ่อได้บอกเคล็ดลับเขาไว้อย่างหนึ่ง

“มองหาคนที่วิ่งเร็วที่สุดในกลุ่ม แล้วพยายามวิ่งตามเขาให้ทัน” (Find the fastest runner on the track and try to keep up with him)

ซึ่งเมื่อเขาทำตามคำแนะนำของพ่อ เขาก็กลายมาเป็นนักวิ่งที่ผลงานดีลำดับต้นๆ ในชมรม

พอเรียนจบออกมาทำงาน เขาจึงใช้หลักการเดียวกัน คือหาคนที่ฉลาดที่สุดในแผนกแล้วพยายามตามเขาให้ทัน – find the smartest person in the department and try to keep up with him or her.

เป็นวิธีที่น่าจะเหนื่อยน่าดู แต่ก็น่าจะพาให้ชีวิตเราไปได้เร็วขึ้นนะครับ