นมัสการพระคุณเจ้าที่เคารพ ญาติมิตร และท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน
ผมกับต้อมรู้จักกันมา 15 ปี นับตั้งแต่ทำงานในทีมเดียวกันที่บริษัท Thomson Reuters ในตำแหน่ง Support Consultant
คุณยอด ชินสุภัคกุล อดีตหัวหน้าของผมกับต้อมที่ทอมสันรอยเตอร์ เคยบอกกับผมว่า “พี่ต้อมเขาเป็นคนเก่ง ให้ทำอะไรก็ทำได้ดีทุกอย่าง”
ซึ่งต้อมก็เก่งอย่างที่คุณยอดว่าจริงๆ ไม่ว่าจะได้รับมอบหมายให้ดูแลโปรดักท์ตัวไหน หรือโปรเจ็คอะไร ต้อมก็เอาอยู่หมด
นอกจากเก่งเรื่องงานแล้ว ต้อมยังเก่งเรื่องคนอีกด้วย ต้อมเป็นที่รักของเพื่อนฝูงและน้องๆ เพราะไม่ว่าใครติดปัญหาอะไร หากมาปรึกษาต้อมแล้วมักจะได้ทางออกดีๆ กลับไป
ต้อมเป็นคนหน้าตาดี ตัวสูง หุ่นเจ้าเนื้อนิดๆ จนได้รับฉายาว่าพี่ม่อน ที่มาจาก “โดราเอม่อน” แมววิเศษตัวกลมๆ จากโลกอนาคตที่ต้อมชอบมากที่สุด
ต้อมยังเป็นคนขี้เล่นอีกด้วย ถ้าใครเผลอเปิดคอมทิ้งไว้ ต้อมจะแอบไปนั่งที่โต๊ะคนๆ นั้นแล้วใช้โปรแกรม Paint วาดรูปแซว พอเจ้าตัวกลับมาเห็นก็ยิ้มแก้มปริและถ่ายรูปเอาไว้เป็นที่ระลึก
ผมกับต้อมเคยไปเที่ยวนิวซีแลนด์ด้วยกันสองคนจนโดนเพื่อนๆ แซวว่านี่คือทริป Brokeback Mountain เราขับรถเที่ยวเกาะใต้เป็นเวลา 8 วันเต็มๆ ระหว่างทางเราคุยกันหลายเรื่อง ทั้งเรื่องที่ทำงาน เรื่องที่บ้าน เรื่องหัวใจ และเรื่องความฝันของเรา
ระหว่างที่เที่ยวนิวซีแลนด์นั้น ผมชวนต้อมทำ snow landing มันคือการนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปลงจอดบนภูเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ ต้อมเองก็ลังเล หนึ่งเพราะค่าตั๋วแพงมาก และสอง มันอันตราย แต่ต้อมก็ยังตอบตกลง คงเป็นเพราะว่าเห็นผมอยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์มาก
เฮลิคอปเตอร์ลำนั้นนั่งได้ 5 คน ข้างหน้านั่งได้สองคนคือคนขับกับผู้โดยสาร ส่วนแถวหลังผู้โดยสารสามารถนั่งได้อีก 3 คน ด้านหน้านั้นจะเห็นวิวชัดสุด เมื่อคนขับถามว่าขาไปใครจะนั่งหน้า ต้อมตอบโดยไม่ลังเลว่าให้ผมนั่งก่อนได้เลย ผมก็นั่งโดยไม่คิดอะไรเพราะคิดว่าขากลับก็จะสลับให้ต้อมได้นั่งข้างหน้า โดยลืมไปว่ามีผู้โดยสารอีกสองคนที่นั่งไปกับเราด้วย ขากลับเลยต้องให้ฝ่ายนั้นได้นั่งหน้าบ้าง ต้อมก็เลยอดเห็นวิวสวยๆ อย่างที่ผมได้เห็น
ใช่ ต้อมเป็นคนแบบนั้น คนที่ขี้เกรงใจและคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ
อีกสิ่งหนึ่งที่คนรอบตัวต้อมจะสัมผัสได้ คือต้อมเป็นคนที่รักครอบครัวมาก ต้อมจะพูดถึงพ่อและแม่ตลอด ถ้าจะมีอะไรที่ทำให้ต้อมเครียดได้ก็คือเรื่องสุขภาพของพ่อกับแม่นี่เอง ต้อมเคยบอกผมว่า ถ้าเขาจะแต่งงาน ผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยต้องพร้อมที่จะให้เขาทำหน้าที่ดูแลพ่อแม่ได้อย่างเต็มที่
ปลายปี 2013 ต้อมลาออกไปทำงานที่อื่น แต่ทีมของเราก็ยังนัดเจอกันอยู่เสมอ เพราะเรามีกรุ๊ปไลน์ของทีมที่เอาไว้ส่งข่าวและแซวกันอยู่ตลอด
ปี 2015 ผมได้ข่าวว่าต้อมกำลังคบกับออย ผ่านการแนะนำของเล็กกับเปาซึ่งสนิทกับทั้งออยและต้อม เมื่อรู้ผมก็อนุโมทนา เพราะผมเองก็รู้จักออยมาก่อนจะได้เจอต้อมเสียอีก ผมรู้ว่าทั้งต้อมและออยนิสัยดีทั้งคู่ มีศีลเสมอกัน ดูแลกันได้แน่นอน ผมบอกกับต้อมแบบทีเล่นทีจริงว่า ถ้าแต่งงานกับออย ผมจะไปเป็นพิธีกรให้ ซึ่งปลายปีนั้นผมก็ได้ไปเป็นพิธีกรงานแต่งงานของต้อมจริงๆ
ปี 2016 ผมทราบข่าวว่าออยกำลังตั้งท้อง ผมก็ยังแซวต้อมว่าสงสัยน้องที่ออกมาต้องมีชื่อเกี่ยวกับโดราเอม่อนแน่ๆ ซึ่งพอลูกชายของต้อมคลอดช่วงปลายปี 2016 ก็ได้ชื่อว่าน้อง “เอม่อน” สมใจพ่อต้อม
ปี 2018 ผมเริ่มสังเกตว่าต้อมไม่ค่อยตอบอะไรในกรุ๊ปไลน์ และพอนัดกินข้าวกัน ต้อมก็ไม่ได้มากินด้วย เมื่อสอบถาม จึงได้รู้ว่าต้อมป่วยเป็นมะเร็งสมอง ได้รับการผ่าตัดแล้ว แต่ไม่อยากให้ใครรู้ ไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง
ใช่ครับ ต้อมเป็นคนแบบนั้น เป็นคนขี้เกรงใจ เป็นคนที่นึกถึงคนอื่นก่อนเสมอ
เช้ามืดวันที่ 2 มกราคมปีนี้ ผมฝันถึงต้อม ทั้งๆ ที่ไม่ได้ฝันถึงมานาน แล้วสายวันนั้นเบิร์ดซึ่งเป็นเพื่อนที่ทำงานล่าสุดของต้อมก็โทร.มาส่งข่าวว่า ต้อมเพิ่งเข้าโรงพยาบาลไปอีกรอบ และคิดว่าน่าจะดีถ้าเพื่อนๆ ทำวีดีโอส่งไปให้กำลังใจต้อม
ผมไม่แน่ใจในความคิดนี้นัก เพราะรู้ว่าต้อมเป็นคนเซ็นซิทีฟ วันถัดมาผมเลยโทร.ไปหาออยเพื่อถามไถ่ถึงอาการ และฝากออยถามต้อมว่าจะเป็นไปได้มั้ยถ้าเพื่อนๆ จะไปเยี่ยม
ผมเก็บความรู้สึกหนักอึ้งนี้ไว้ในอก ใจนึงก็อยากแสดงความเป็นห่วง แต่อีกใจก็ต้องเคารพความเป็นส่วนตัวและความรู้สึกของต้อมและออย
ผมตัดสินใจปรึกษาผึ้ง ภรรยาของผมว่าควรจะทำอย่างไรดี ผึ้งบอกว่าผมควรจะไปเยี่ยมต้อมนะ ไปคนเดียวก็ได้ ไม่ต้องเอาอะไรไปฝากต้อมหรอก แต่ติดของเล่นไปให้น้องเอม่อนด้วยก็น่าจะดี
ผมได้แต่เก็บแผนนี้เอาไว้ในใจ รอว่าเมื่อทุกอย่างสุกงอมเราคงจะได้เจอกัน แต่เมื่อรู้ข่าวในเช้าวันเสาร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ว่าต้อมได้จากไปแล้วอย่างสงบ ผมก็รู้ตัวว่าผมไม่มีโอกาสนี้อีกแล้ว
กับเรื่องบางอย่างในชีวิตเราก็รอไม่ได้จริงๆ
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ได้ทราบข่าวทางเฟซบุ๊คล้วนแต่ช็อคและเสียใจ หลายคนขึ้น status เพื่อเป็นการไว้อาลัย ผมขอคัดบางส่วนมาไว้ตรงนี้
พี่ต้อมเป็นทั้งหัวหน้า เป็นพี่ชาย เป็นที่ปรึกษาไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องไร้สาระอื่นๆ
รูปนี้เป็นรูปที่พี่ต้อมวาด แนนติดไว้ที่โต๊ะทำงานจนทำวันสุดท้าย ดูแล้วก็อมยิ้ม พี่ต้อมเป็นคนเดียวที่แนนเห็นว่ายังใช้ paint วาดรูป
อีกข้อความหนึ่ง
สมัยก่อน ทำงานอยู่ดึกๆ เหนื่อยๆ เหงาๆ ก็ได้คุณต้อมนั่งทำงานอยู่เป็นเพื่อนตลอด ชวนคุย โน่นนี่นั่น มีเรื่องอะไรก็ได้คุยได้ปรับทุกข์กัน มีเรื่องตลกก็แบ่งปันกัน
เสียใจที่ผมรู้เรื่องช้า มารู้เอาวันที่เราจะไม่ได้คุยกันอีกแล้ว
ผมมีแต่ความทรงจำดีๆเกี่ยวกับคุณต้อมนะ คิดถึงนะครับ…
และข้อความจากเบิร์ด คนที่รับรู้เรื่องอาการป่วยของต้อมมาโดยตลอด
ต้อมให้บทเรียนล้ำค่าว่า การที่ยังมีสุขภาพที่ดี การที่ยังมีโอกาสได้ใช้ชีวิต ได้ใช้เวลากับครอบครัวที่เรารักนั้น มันช่างเป็นพรอันประเสริฐ ปัญหาทุกอย่าง ถ้าเทียบกับสิ่งที่ต้อมต้องต่อสู้มานั้น ทำให้ผมคิดได้ว่าปัญหาของผมนั้นช่างเล็กน้อยเสียเหลือเกิน
—–
ยิ่งได้อ่านข้อความ ก็ยิ่งได้รู้ว่าต้อมได้สร้าง impact ไว้กับคนรอบข้างมากขนาดไหน ไม่ว่าจะเป็นความช่วยเหลือ คำแนะนำ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และบทเรียนที่เรามักจะหลงลืมไป
ต้อมก็เหมือนโดราเอม่อน แมววิเศษตัวกลมๆ จากโลกอนาคตที่มีแต่ให้ และไม่เคยหวังอะไรตอบแทน
โดราเอม่อนเกิดมาเพื่อเป็นที่รักฉันใด ต้อมก็เกิดมาเพื่อเป็นที่รักฉันนั้น
ตัวของต้อมจากไปแล้ว แต่ความเป็นต้อมไม่เคยจากไปไหน ต้อมยังคงอยู่ตัวน้องเอม่อน อยู่ในใจออย อยู่ในห้วงคำนึงและความรู้สึกของพวกเราทุกคนที่มีโอกาสได้รู้จักผู้ชายคนนี้
ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่าง ขอให้นายเดินทางถึงที่หมายในอนาคตอันใกล้นี้
—–
คำไว้อาลัยงานฌาปนกิจ นายสิร ศรีวนาสณฑ์ วันอาทิตย์ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา 14.00 วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร ผมได้ขออนุญาตออยเพื่อมาเก็บไว้ตรงนี้ อนาคตน้องเอม่อนจะได้กลับมาอ่านได้
ขอบคุณ Facebook status update จากเบิร์ด โป๊ะ และแนนด้วยครับ
#RememberSira
Like this:
Like Loading...
