วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ
ลากับเสือนั่งคุยกัน
“หญ้านั้นสีน้ำเงิน” ลาพูด
“จะบ้ารึเปล่า สีเขียวต่างหาก” เสือตอบ
“สีน้ำเงิน!”
“สีเขียว!”
ต่างฝ่ายต่างมั่นใจในความรู้ของตัวเอง เมื่อเถียงกันไม่จบ จึงตัดสินใจนำเรื่องนี้ไปปรึกษาสิงโตเจ้าป่า
เมื่อไปถึงบัลลังก์ที่สิงโตพำนักอยู่ ลาก็หมอบกับพื้น
“ท่านสิงโต จริงหรือไม่ที่หญ้านั้นสีน้ำเงิน”
“ถูกต้อง หญ้านั้นเป็นสีน้ำเงิน” สิงโตตอบ
ลาจึงลุกขึ้นเงยหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“เจ้าเสือบ้าตัวนั้นมันไม่เห็นด้วยกับข้าและทำให้ข้าหงุดหงิดเหลือเกิน โปรดทำโทษมันด้วยเถิด”
“เจ้าเสือจะต้องโดนลงโทษด้วยการปิดวาจาไป 5 ปี” สิงโตประกาศก้อง
ลากระโดดโลดเต้นและพูดซ้ำๆ ไปตลอดทาง “ข้าบอกแล้วว่าหญ้าเป็นสีน้ำเงินๆๆ”
ฝ่ายเสือนั้นยอมรับการลงโทษ แต่ก็ยังคาใจ
“ท่านสิงโต เหตุใดท่านจึงลงโทษข้า จริงๆ แล้วหญ้ามันสีเขียวไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ แท้ที่จริงแล้วหญ้านั้นสีเขียว”
“แล้วท่านลงโทษข้าทำไม?”
“การลงโทษนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคำถามที่ว่าหญ้าสีน้ำเงินหรือหญ้าสีเขียว ข้าลงโทษเจ้าเพราะเจ้าเป็นสัตว์ที่ฉลาดและภาคภูมิ แต่ดันไปถกเถียงกับลา แล้วเอาคำถามบ้าๆ นี้มาทำให้ข้าเสียเวลาต่างหาก”
ขอบคุณนิทานจาก Quora: Stephen Sibbald’s answer to How do I win an argument with someone who will never admit that he’s wrong?
Anontawong's Musings 