คนคิดเอาเปรียบเป็นเพียงคนส่วนน้อย

แฟนผนชอบซื้อเสื้อผ้าออนไลน์จาก Pomelo มาก เพราะใช้งานง่าย ใส่ใจรายละเอียด แถมถ้าได้ลองใส่แล้วไม่ชอบยังสามารถส่งคืนโดยไม่มีค่าใช้จ่าย โดยมีเวลาส่งคืนถึง 1 ปีเต็ม

หนึ่งในนโยบายที่บริษัท Wongnai มีคือเราไม่จำกัดวันลาหยุดของพนักงาน เล่าให้ใครฟังก็มักจะถามว่ามันจะคุ้มกันเหรอ ไม่กลัวคนลาจนไม่เป็นอันทำงานทำการเหรอ

แล้วผมก็ได้ข้อสังเกตอย่างหนึ่งว่า บางทีเราอาจจะกลัวคนเอาเปรียบมากเกินไป

แน่นอนว่าคนที่เอาแต่ได้นั้นมีอยู่ แต่คนที่รักความเป็นธรรมและมีศักดิ์ศรีนั้นมีมากกว่าไม่รู้กี่เท่า

การที่เราจะทำธุรกิจอะไรก็ตามแต่ เราต้องมองให้ออกว่าเรากำลัง deal กับคนประเภทไหน และส่วนใหญ่เขามีพฤติกรรมแบบไหน เวลาเรารับพนักงาน Wongnai เราจะพยายามคัดคนที่มีพื้นฐานจิตใจดี ขยันและอยากทำงานให้ได้ดี ดังนั้นโอกาสที่เขาจะลางานพร่ำเพรื่อย่อมมีไม่มากนัก

ในขณะเดียวกันก็ต้องมีกลไกบางอย่างที่จะช่วยลดความน่าจะเป็นที่จะโดนเอาเปรียบด้วย อย่าง Pomelo เองก็มีกติกาว่าสินค้าที่จะส่งคืนต้องห้ามตัดป้ายราคาทิ้ง เพื่อกันคนเอาไปใส่ซ้ำๆ แล้วค่อยส่งคืน ส่วนที่ Wongnai เราก็เข้มงวดและเด็ดขาดกับคนที่ทำงานได้ไม่ตามเป้า ดังนั้นคนก็จะไม่ลาบ่อยจนเสียงานเสียการ

ผมจึงคิดว่าเราสามารถเชื่อมั่นในมนุษย์ได้มากกว่านี้โดยไม่จำเป็นต้องโลกสวย แค่ต้องมองให้ออกว่าแท้จริงแล้วโลกเป็นเช่นไร มันน่ากลัวอย่างที่เราคิดจริงรึเปล่า

แค่เรากล้าขึ้นอีกนิด เราจะได้ใจคนขึ้นอีกเยอะ ซึ่งใจที่ว่านี้มันมีคุณค่าและมูลค่าสูงกว่าความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นจากคนคิดเอาเปรียบแค่ไม่กี่คนอย่างเทียบกันไม่ได้เลยครับ

คือดูว่ามันมีจุดที่ “อิ่ม” หรือไม่

ถ้ามีจุดที่อิ่ม แสดงว่ามันเป็นสิ่งจำเป็น

กินข้าวจานใหญ่ก็อิ่มท้อง

นอน 8 ชั่วโมงก็ไม่อยากนอนต่อ

น้ำ 8 แก้วก็ดับกระหายเราได้ตลอดวัน

อากาศ 8 ลิตร ก็เพียงพอให้เราดำรงชีวิตต่อไปได้อีกหนึ่งนาที

ไม่ควรน้อยไปกว่านั้น ไม่อยากได้มากไปกว่านี้

ส่วนอะไรก็ตามที่ไม่จำเป็นสำหรับชีวิตเรา จะสังเกตได้ว่าได้มาเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่ม

อำนาจ ชื่อเสียง เงินทอง ยอดไลค์ รองเท้า พอยท์บัตรเครดิต และของเล่นอีกมากมายที่เราสรรหามาเติมเต็ม เพียงเพื่อจะมาเข้าใจภายหลังว่าเรื่องพวกนี้มันเติมให้เต็มไม่ได้

“You can never get enough of what you don’t really need.”
― Eric Hoffer

ไม่ได้บอกว่าห้ามซื้อรองเท้า ไม่ได้บอกว่าเงินไม่สำคัญ แค่อยากบอกว่าเราควรแสวงหาสิ่งเหล่านี้อย่างมีสติ

จะได้ไม่มัวเสียเวลากับการถมบ่อที่ไม่มีก้นครับ

คนที่ needy คือคนที่ต้องการเป็นคนสำคัญของแฟนตลอดเวลา ซึ่งสะท้อนออกมาเป็นความขี้งอแง ขี้งอน เรียกร้องความสนใจจากคนรัก

ไลน์แล้วต้องรีบตอบ ไปไหนโทร.ต้องรายงานตัว วันครบรอบห้ามลืม ฯลฯ

หรือถ้าจะใช้ภาษาวัยรุ่นหน่อยก็คือคนที่ “เยอะ” นั่นเอง

อะไรที่ทำให้เราเป็นคน needy?

ต้องขอย้อนเวลากลับไปสมัยเด็กครับ

หนึ่งในสิ่งที่เด็กอ่อนต้องเรียนรู้ คือคอนเซ็ปต์ที่เรียกว่า object permanence – ความคงทนถาวรทางวัตถุ

มันคือการเข้าใจว่า คน-สัตว์-สิ่งของ จะยังคงอยู่ตรงนั้นแม้ว่าเราจะมองไม่เห็นมันก็ตาม

เด็กเล็กยังไม่เข้าใจคอนเซ็ปต์นี้ เขาจึงสนุกมากกับการเล่น “จ๊ะเอ๋” เพราะเขานึกว่า เวลาแม่หายไปหลังกำแพง แม่ก็จะหายไปไหนก็ไม่รู้ พอโผล่ออกมาก็เลยประหลาดใจว่าแม่โผล่มาจากไหน ผุดขึ้นมาได้ยังไง

แต่พอเด็กคนนั้นโตขึ้น เขาก็จะเริ่มเข้าใจเรื่อง object permanence

เรานั่งอยู่ในบ้านของเรา มองไม่เห็นบ้านหลังข้างๆ แต่เราก็รู้ว่าบ้านหลังนั้นยังอยู่

แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่กับแม่ แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องโทร.หาแม่ทั้งวันเพื่อให้แน่ใจว่าแม่ยังอยู่

แม้ว่าเราจะไม่เห็นเงินในกระเป๋าสตางค์ แต่เราก็ไม่ได้เปิดกระเป๋าดูบ่อยๆ เพื่อให้อุ่นใจว่าเงินยังอยู่

ถึงไม่เห็น แต่เราก็รู้ว่ามันอยู่ตรงนั้น

ด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม เราไม่ได้เรียนรู้ที่จะนำคอนเซ็ปต์นี้มาใช้กับเรื่องความสัมพันธ์

แม้ว่าเราจะมีแฟนที่ดี คนที่พร้อมจะดูแลเราและฟันฝ่าอุปสรรคไปกับเรา เราก็ยังต้องการความมั่นใจจากเขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันอยู่ดี

คุณยังรักฉันรึเปล่า? คุณยังแคร์ฉันอยู่รึเปล่า? ทำไมวันนี้ฉันไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย? ทำไมวันนี้คุณไม่พูดให้ฉันมั่นใจล่ะ?

เราเชื่อว่าถ้าแฟนพูดเรื่องที่ควรพูด ทำเรื่องที่ควรทำ เราก็จะรู้สึกปลอดภัย ซึ่งนานไปก็กลายเป็นว่าเราจะรู้สึกปลอดภัยก็ต่อเมื่อเขาพร้อมจะจับมือเราตลอดเวลา พร้อมปลอบโยนเราตลอดเวลา พร้อมสร้างความมั่นใจให้เราตลอดเวลา

ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เพราะเราทุกคนเคยผ่านประสบการณ์ที่เคยถูกละเลย เคยถูกทำให้ผิดหวัง เคยโดนหักหลัง เราจึงสูญเสียความเชื่อมั่นไป

เราไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยในความสัมพันธ์ ที่ไม่เข้าใจเรื่อง emotional permanence หรือความคงทนถาวรทางอารมณ์

แต่ถ้าเราต้องการความสัมพันธ์ที่ดี เราต้องเรียนรู้ว่าความรักนั้นไม่ได้หายไปไหน และเพียงเพราะว่าเขาไม่ได้บอกรักเราในวันนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าเขาเลิกรักเราไปตั้งแต่เมื่อวานนี้เสียหน่อย

เราต้องกลับไปทำความรู้จักกับเด็กน้อยในใจเรา ลองมองย้อนไปยังเหตุการณ์ที่เราอกหัก เหตุการณ์ที่เราตระหนักว่าเรามองคนผิด เหตุการณ์ที่ทำให้เราขาดความเชื่อมั่นในความรักไป

แล้วลองพิจารณามันอย่างถ้วนถี่ ดูให้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น ทำความเข้าใจว่าทำไมเราถึงรู้สึกอย่างนั้น และให้สัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่มองความสัมพันธ์อื่นๆ ด้วยสายตาแบบเดียวกัน

บอกเด็กน้อยในใจเราว่า แม้มันจะดูไม่สมเหตุสมผล แต่เราขอเลือกที่จะไว้ใจอีกครั้ง

เลือกที่จะเชื่อในความคงทนของความรักที่มีให้กัน เชื่อในจิตใจที่พร้อมจะดูแลกันไป

เชื่อว่าความรักนั้นยังอยู่ แม้ว่าเราจะไม่อาจรู้สึก ได้ยิน หรือสัมผัสมันได้ตลอดเวลาก็ตาม

—–

ขอบคุณเนื้อหาจาก Quora: Adella Gorgen’s answer to How do you learn to love yourself in order to overcome being needy in relationships and have healthy relationships? 

วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

หมอคนหนึ่งสูบบุหรี่จัด เป็นทั้งโรคถุงลมโป่งพองและโรคมะเร็ง

หมอมีลูกสาวเพียงคนเดียวที่หมอรักมาก เธอเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีและสอบได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ

ใกล้ถึงวันเดินทาง ลูกสาวเผยความในใจกับพ่อ

“พ่อคะ หนูคิดว่าจะสละสิทธิ์ หนูไม่อยากไปต่างประเทศแล้ว”

พ่อตกใจ

“ไปเถอะลูก อย่าทิ้งทุนเลย ติดขัดอะไรก็บอกพ่อ”

“หนูกลัวว่า ถ้าไปเรียนต่างประเทศ กลับมาจะไม่ได้เห็นหน้าพ่ออีก”

พ่อนิ่งเงียบไป รู้ว่าลูกหมายความว่าอย่างไร จึงชวนลูกไปที่ห้องพระ

“เอาอย่างงี้ลูก พ่อจะพนมมือสาบานกับหลวงพ่อว่า วันไหนที่ลูกเดินทาง วันนั้นพ่อจะหักดิบ เลิกบุหรี่โดยเด็ดขาด หากพ่อผิดคำพูด ขอให้พ่อมีอันเป็นไป และอย่าได้ผุดอย่าได้เกิดอีกต่อไป”

ลูกสาวเงียบไปชั่วครู่

“หนูขอให้พ่อเปลี่ยนคำสาบานได้ไหม”

“ได้สิลูก”

“หนูขอให้พ่อสาบานว่า วันที่ลูกเดินทาง พ่อจะเลิกสูบบุหรี่ หากพ่อผิดคำสาบาน ขอให้ลูกสาวของพ่อคนนี้จงมีอันเป็นไป อย่าได้ผุดอย่าได้เกิดอีกต่อไป”

—–

ดัดแปลงจากเรื่องจริงจากบล็อก Prasarn Marukpitak: ขอเปลี่ยนคำสาบาน https://prasarnm.com/2019/07/19/cigarette/