ไม่มีใครอยากเป็นคนขี้โมโห

ไม่มีใครอยากเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว

ไม่มีใครปรารถนาการเป็นคนน่ารังเกียจ

และไม่มีใครชอบโดนนินทา

การที่เขาเป็นคนอย่างนี้ ก็เพราะว่าสภาพแวดล้อมและประสบการณ์หล่อหลอมให้เขากลายเป็นคนอย่างนี้

จริงอยู่ มนุษย์ควรคิดเองได้ มนุษย์ควรปรับปรุงตัวเองได้ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีพอจะคิดเองได้ หรือบางคนแม้จะคิดได้แต่ก็ยังทำไม่ได้

ขนาดตัวเราเองยังคิดได้แต่ทำไม่ได้ตั้งหลายอย่างเลย

เวลาเจอคนไม่น่ารัก เราจึงไม่ควรเป็นเดือดเป็นร้อน หรือไปตั้งคำถามว่า “ทำไมเป็นคนอย่างนี้(วะ)”

เพราะมันเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบ ยิ่งถามยิ่งหงุดหงิดเปล่าๆ

เขาก็เป็นของเขาอย่างนี้แหละ และถ้าเลือกได้เขาก็คงไม่ได้อยากเป็นอย่างนี้หรอก

แทนที่จะไปคาดหวังให้เขาเปลี่ยน สู้เผื่อใจไว้เลยว่าเขาไม่เปลี่ยน แล้วเราก็ใช้ชีวิตของเราไปด้วยความเข้าใจและความคาดหวังที่เหมาะสม

จะได้ไม่ต้องหัวเสียซ้ำแล้วซ้ำเล่าครับ

—–

เปิดรับสมัคร Time Management รุ่นที่ 12 วันเสาร์ที่ 9 มีนาคมนี้ อ่านรายละเอียดได้ที่ bit.ly/tgimtimemar19 (เหลือ 7 ที่)

คนเก่งสุดๆ จะช่วยให้คนอื่นๆ ทำงานตัวเองเสร็จอย่างรวดเร็ว

เคยมั้ยที่มีคนส่งไฟล์มาให้เรากรอก แต่รู้สึกว่ากรอกยากชะมัด กรอกไปก็แอบก่นด่าคนออกแบบไฟล์ในใจ

คนที่ทำงานดีจริงๆ เขาจะไม่ได้คิดแค่เอางานของตัวเองให้เสร็จ แต่คิดต่อด้วยว่าใครจะเอางานของเขาไปใช้บ้างและใช้อย่างไร

เช่นสมมติเราสร้างไฟล์ Excel ขึ้นมาไฟล์นึงให้คนในแผนกอื่นกรอก เราควรคิดเผื่อไว้เลยว่าคนกรอกจะกรอกแบบไหนถึงจะรวดเร็วและสะดวกที่สุด ทำยังไงถึงจะป้องให้เขากรอกข้อมูลไม่ผิดพลาด เช่นแทนที่จะกรอกอะไรก็ได้ก็อาจจะทำเป็น drop down list ให้เลือก หรือผูกสูตรไว้เพื่อที่ไม่ต้องกรอกมือเองทุกคอลัมน์ เพื่อให้ไฟล์เสร็จสมบูรณ์ถูกต้องครบถ้วนได้อย่างรวดเร็วที่สุด

ไม่ว่าจะทำงานใดก็ตาม เราควรคิดตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ ซึ่งแน่นอนต้องลงแรงและใช้เวลามากกว่า แต่เราจะกลายเป็นผู้สร้างความสุขมวลรวมให้กับเพื่อนร่วมงาน และจะมีโอกาสเจริญก้าวหน้ากว่ามากกว่าคนอื่นๆ ครับ

---

ติดตามบทความทางไลน์ได้ทุกวันที่ bit.ly/tgimline

เปิดรับสมัคร Time Management รุ่นที่ 12 วันเสาร์ที่ 9 มีนาคมนี้ อ่านรายละเอียดได้ที่ bit.ly/tgimtimemar19 (เหลือ 9 ที่)

ในยามทีเรื่องราวไม่เป็นใจ

มาประชุมสาย ทำงานผิดพลาด วีนใส่ลูกน้อง

เราจะชี้ไปที่หน้าต่างหรือจะชี้ไปที่กระจก

คนที่ชี้ไปที่หน้าต่าง คือคนที่บอกว่ามาสายเพราะรถติด ทำงานผิดเพราะเจ้านายเรื่องมาก วีนลูกน้องเพราะสอนไม่เคยจำ

ส่วนคนที่ชี้ไปที่กระจก คือคนที่บอกว่ามาสายเพราะตอนเช้าชิลล์ไปหน่อย ทำงานผิดพลาดเพราะเราไม่ตรวจให้ดีก่อนส่ง วีนลูกน้องเพราะเราใจร้อนไปเอง

เมื่อเราโทษปัจจัยภายนอก เรากำลังชี้ไปที่หน้าต่าง

เมื่อยอมรับได้ว่าเราเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องและควรป้องกันมันได้ เรากำลังชี้ไปที่กระจก

ชี้หน้าต่างบ่อยๆ ได้ปกป้องอัตตาตัวตน

ชี้กระจกบ่อยๆ ได้ลดอัตตา ได้เรียนรู้ และได้เติบโตครับ

—–

ขอบคุณประกายความคิดจากพอดคาสท์ The Tim Ferris Show: Jim Collins 

เปิดรับสมัคร Time Management รุ่นที่ 12 วันเสาร์ที่ 9 มีนาคมนี้ อ่านรายละเอียดได้ที่ bit.ly/tgimtimemar19 (เหลือ 11 ที่)

ค่ำวันนี้ ผมไปทานข้าวกับลูกๆ ภรรยา และพ่อแม่มาครับ

ร้านนี้ราคาค่อนข้างสูงแต่ก็ให้ปริมาณเยอะและรสชาติดีทุกจาน พอร์คช็อปติดมันเนื้อนุ่ม สเต็กเนื้อแกะก็สุกกำลังดี หรือสุกี้แห้งทะเลก็วัตถุดิบสดทุกอย่าง

ขากลับ พอถึงปากซอยตรงข้ามหมู่บ้าน แม่เปรยว่า 7-Eleven ที่เคยมีสองสาขาอยู่ใกล้กัน ตอนนี้สาขาที่เล็กกว่าปิดตัวไปเรียบร้อยแล้ว

ผมไม่รู้ว่าทั้งสองสาขานี้มีใครเป็นเจ้าของบ้าง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องราวที่เคยได้ยินมา ว่าหากใครซื้อแฟรนไชส์ 7-Eleven ไปเปิดแล้วขายดี ซีพีก็จะลงไปเปิดเองอีกสาขาใกล้ๆ กัน เพียงแต่จะทำให้ดีกว่า ใหญ่กว่า จนร้านที่อยู่มาก่อนสู้ไม่ไหวและปิดตัวไป

—–

เมื่อวานซืน ผมอ่านเจอคำถามใน Quora ว่ามีใครที่จะพอขึ้นมาแข่งกับ Amazon ได้มั้ย

คำตอบคือแทบจะเป็นไปไม่ได้

เคยมีเว็บขายอุปกรณ์เด็กอย่าง diapers.com ที่กำลังไปได้สวย Amazon จึงติดต่อเพื่อขอซื้อเว็บนี้ แต่เจ้าของปฏิเสธ

สิ่งที่ Amazon ทำก็คือการใช้เงินซื้อโฆษณา Adwords เพื่อให้คนที่กูเกิ้ลสินค้าเด็ก เจอเว็บ Amazon ก่อน แถม Amazon ยังขายของเหมือนกับของที่คนเห็นใน diapers.com แต่ราคาถูกกว่ากันมาก จนแย่งลูกค้าของ diapers.com ไปเกือบหมด

Amazon สายป่านยาว จึงพร้อมยอมขายราคาขาดทุนเพื่อบีบให้ diapers.com ขายไม่ออก ภายในเวลาเพียง 6 เดือนเจ้าของ diapers.com จึงต้องยอมขายเว็บนี้ให้กับ Amazon และเว็บ diapers.com ก็ถูกปิดตัวลงในเวลาต่อมา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกและไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่ Amazon ทำแบบนี้

—–

สองสัปดาห์ที่แล้ว “อาจารย์ป้า” ซึ่งเป็นเจ้าของตึกที่บริษัทของผมเช่าอยู่ จัดงานเลี้ยงโต๊ะจีนและเชิญผมไปร่วมรับประทานอาหารด้วย

พอเห็นผมช่วยแฟนเลี้ยง “ปรายฝน” ลูกสาววัยสามขวบ อาจารย์ป้าก็เปรยขึ้นมาว่า ผู้ชายสมัยนี้นี่ดีนะ ช่วยภรรยาเลี้ยงลูก สมัยป้าเลี้ยงลูก สามีป้าไม่เคยช่วยป้าเลย

—–

หลายคนอาจเคยได้ยินเรื่องราวเหลือเชื่อของคุณหมออาจินต์ บุณยเกตุ

คุณหมอป่วยเป็นไมเกรนหนักมาก กินยาเท่าไหร่ก็ไม่หายจนสุดท้ายต้องเข้าโรงพยาบาล

ระหว่างที่นอนทรมานกับอาการปวดหัวอยู่นั้น คุณหมอก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาหาที่เตียง ทั้งๆ ที่คนรอบตัวหมอไม่มีใครมองเห็นเด็กคนนี้เลย

เธอบอกกับหมอว่าในอดีตชาติเธอกับหมอเคยเป็นพ่อลูกกัน ในชาติล่าสุดเธอมีชื่อว่า พิมพวดี โหสกุล จมน้ำตายตั้งแต่ 9 ขวบ บัดนี้เธอมาช่วยพ่อ พอเธอเอามือวางบนจุดที่เป็นไมเกรน อาการปวดหัวก็ค่อยๆ หายไป

เมื่อไหร่ก็ตามที่หมอปวดหัวจนทนไม่ไหว ก็จะเรียกหาพิมพวดี และเธอก็จะมาปรากฎตัวทุกครั้ง หมอเอ่ยปากถามว่าเหตุใดพ่อถึงต้องมาปวดหัวเช่นนี้ พิมพวดีก็บอกว่าเพราะเป็นเพราะกรรมที่พ่อก่อไว้

หมอเถียงว่าเขาไม่เคยคิดทำร้ายใคร ช่วยคนมาทั้งชีวิตด้วยซ้ำ

พิมพวดีเลยตอบว่า ไม่ใช่วิบากจากชาตินี้ แต่เป็นผลจากสมัยรัชกาลที่ 3 ที่หมอเคยเป็นราชมัลหรือคนสอบสวนผู้ต้องหา ราชมัลไขเครื่องบีบขมับผู้ต้องหาที่ไม่ยอมรับสารภาพและสร้างความทรมานอย่างแสนสาหัส ก่อนสิ้นใจผู้ต้องหาได้ลั่นวาจาไว้ว่า “กูจะจองล้างจองผลาญทุกชาติไป”

——

Sapiens ตอนที่ 16 – สวัสดีทุนนิยม ฉายให้เห็นภาพของการค้าทาสในยุคล่าอาณานิคมได้อย่างชัดเจน

หลังจากทวีปอเมริกาถูกค้นพบ หนึ่งในธุรกิจที่เฟื่องฟูที่สุดคือการทำไร่อ้อย คนยุโรปจึงเข้าถึงน้ำตาลได้ในราคาที่ถูกลงมาก ต้นศตวรรษที่ 17 ไม่มีชาวอังกฤษคนไหนบริโภคน้ำตาลเลย แต่ในศตวรรษที่ 19 ชาวอังกฤษบริโภคน้ำตาลถึงปีละ 8 กิโลกรัม

น้ำตาลนั้นมาจากต้นอ้อย แต่การทำไร่อ้อยนั้นเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากทำ เพราะต้องตากแดดแถมยังมีโอกาสสูงที่จะเป็นโรคมาเลเรียอีกด้วย หากจะยอมจ่ายเงินจ้างใครมาย่อมจะทำให้ต้นทุนสูงเกินไป

พ่อค้าหัวใสก็เลยพบทางออกด้วยการใช้แรงงานทาส

ในช่วงศตวรรษที่ 16-19 ชาวแอฟริกาถึง 10 ล้านคนถูกขายไปเป็นแรงงานทาสในอเมริกา โดย 70% ของคนเหล่านั้นถูกส่งมาทำงานในไร่อ้อย เรารู้กันดีอยู่แล้วว่าทาสเหล่านี้มีชีวิตที่แย่แค่ไหน ต้องถูกกดขี่ข่มเหงราวกับเขาไม่ใช่มนุษย์เพียงเพื่อให้คนยุโรปได้จิบชากาแฟใส่น้ำตาล

การขายแรงงานทาสนี้ไม่ได้ถูกจัดระเบียบโดยรัฐบาลประเทศไหนเลย มันเป็นเรื่องทางการค้าล้วนๆ บริษัทค้าทาสมากมายขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ในกรุงลอนดอน ปารีส และอัมเสตอร์ดัม เพื่อนำเงินไปซื้อเรือ หาลูกเรือและทหาร จากนั้นจึงแล่นเรือไปซื้อทาสในแอฟริกา นำทาสไปขายให้กับเจ้าของสวนอ้อยในอเมริกา นำเงินนั้นไปซื้อน้ำตาล เมล็ดกาแฟ โกโก้ ยาสูบ แล้วนำกลับมาขายทำกำไรในยุโรปก่อนจะออกเรือใหม่อีกครั้ง ธุรกิจค้าทาสเป็นธุรกิจที่ทำกำไรดี และผู้ถือหุ้นบริษัทเหล่านี้จะได้ผลตอบแทนเฉลี่ยปีละ 6%

นาซีและสงครามครูเสดฆ่าคนไปมากมายเพราะความเกลียดชัง แต่ทุนนิยมนั้นฆ่าคนไปมากมายเพราะความโลภและความเมินเฉย การค้าทาสไม่ได้เกิดจากการเหยียดสีผิวหรือความรังเกียจต่อคนแอฟริกา จริงๆ แล้วเจ้าของไร่อ้อยแทบไม่เคยเจอทาสเหล่านี้ด้วยซ้ำเพราะเจ้าของส่วนใหญ่ไม่ได้อาศัยอยู่ในไร่อ้อย สิ่งเดียวที่เขาสนใจคือตัวเลขในบัญชีกำไรขาดทุน ส่วนผู้ถือหุ้นบริษัทค้าทาสก็เป็นชนชั้นกลางคล้ายๆ กับเราที่เป็นคนจิตใจดี ทำงานสุจริต ชอบฟังเพลง แถมยังใจบุญสุนทานอีกด้วย

—–

เราอาจรู้สึกว่า Amazon นั้นใหญ่โตและแข็งแกร่งเกินไป คุกคามจนคู่แข่งอื่นไม่มีโอกาสโงหัว ส่วนซีพีก็ดูจะเลือดเย็นกับเจ้าของแฟรนไชส์เซเว่นเหลือเกิน

แต่คำถามคือคนที่คิดยุทธวิธีเช่นนี้เป็นคนเลวรึเปล่า?

อาจจะไม่ก็ได้ ทั้งสองบริษัทอยู่ในตลาดหุ้น และหน้าที่ของผู้บริหารก็คือการทำให้ผู้ถือหุ้นพึงพอใจ การสร้างการเจริญเติบโตและการทำกำไรเป็นครรลองของระบอบทุนนิยม เขาอาจไม่ได้คิดร้ายกับธุรกิจ SME แต่ด้วยขนาดขององค์กรและสภาพตลาดมันเอื้อให้เกิดสถานการณ์อย่างนี้ขึ้นเอง ไม่ต่างอะไรกับการค้าทาสที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความเกลียดชังหรือถูกคนใจร้ายที่ไหนบงการ

ผมมีคนรู้จักอยู่ซีพีหลายคนและเขาก็ล้วนคนจิตใจดี ทำงานสุจริต ชอบฟังเพลง แถมยังใจบุญสุนทานอีกด้วย

การที่ผมช่วยเลี้ยงลูก แต่สามีอาจารย์ป้าไม่เคยช่วยเลี้ยงลูก ก็ไม่ได้หมายความว่าสามีอาจารย์ป้าเป็นคนที่ใช้ไม่ได้ แต่เพราะสมัยนั้นค่านิยมที่ว่าการเลี้ยงลูกเป็นหน้าที่ของแม่คนเดียวนั้นเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ยึดถือกันต่างหาก

คนธรรมดาที่เกิดในยุคปัจจุบันมีโอกาสน้อยมากที่จะทำร้ายใครจนเลือดตกยางออกหรือถึงแก่ชีวิต เพราะสภาพแวดล้อมหรือวิถีสังคมมันไม่ได้เอื้อให้เราทำแบบนั้น ผิดกับสมัยรัชกาลที่ 3 ที่ยังมีราชมัลคอยทรมานผู้ต้องหาอย่างทารุณ หรือสมัยกรุงศรีอยุธยาที่มีศึกสงครามอยู่เนืองๆ และผู้คนจำนวนไม่น้อยต้องจับดาบสู้รบเข่นฆ่าศัตรู

คนเราจะดีจะร้าย จะก่อกรรมดีหรือกรรมชั่ว จึงไม่ได้ขึ้นอยู่กับเจตนาหรือสันดานของคนๆ นั้นแต่เพียงอย่างเดียว แต่ยังขึ้นอยู่กับบริบทและค่านิยมของสังคมนั้นด้วย

เราอาจจะเชื่อว่าเราเป็นคนดีแล้ว โดยถือเอาว่าเราไม่เคยทำร้ายใคร ใช้ชีวิตถูกต้องตามระเบียบสังคมและกฎหมาย

แต่อีก 100 ปีข้างหน้า คนรุ่นโหลนอาจมองว่าคนรุ่นเราโหดร้ายป่าเถื่อนก็ได้

ในวันที่เทคโนโลยีก้าวล้ำจนเราสามารถสังเคราะห์พืชให้มีรสชาติเหมือนเนื้อสัตว์

ในวันที่คนรวมร่างกับเครื่องมือต่างๆ จนเป็นไซบอร์กและ “อิ่มได้” ด้วยพลังงานแสงอาทิตย์

วันนั้น มนุษย์ไม่จำเป็นต้องฆ่าปศุสัตว์ปีละหลายพันล้านตัวเพื่อนำมาเป็นอาหารอันโอชะอีกต่อไป

ในปี 2119 หากมีคนผ่านมาเห็นย่อหน้าที่สองของบทความนี้

“พอร์คช็อปติดมันเนื้อนุ่ม สเต็กเนื้อแกะก็สุกกำลังดี หรือสุกี้แห้งทะเลก็วัตถุดิบสดทุกอย่าง”

เขาจะมองผมด้วยสายตาเช่นไร?

—–

เปิดรับสมัคร Time Management รุ่นที่ 12 วันเสาร์ที่ 9 มีนาคมนี้ อ่านรายละเอียดได้ที่ bit.ly/tgimtimemar19 (เหลือ 12 ที่)

วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

หญิงชาวบ้านคนหนึ่งหิ้วถังนมวัวที่เพิ่งรีดเสร็จไปขายในตลาด

เธอเดินคิดไปยิ้มไป

“พอขายนมวัวได้ ฉันจะเอาเงินไปซื้อลูกไก่มาเลี้ยง อีกไม่นานลูกไก่ก็จะโตมาเป็นพ่อแม่ไก่และออกไข่ทุกวัน เมื่อฟักไข่เป็นตัวแล้วฉันจะมีพ่อไก่แม่ไก่หลายสิบคู่ที่ออกไข่มามากมาย ฉันจะนำไข่ไก่ไปขาย แล้วเอาเงินที่ได้ไปซื้อหมูมาเลี้ยง อีกหลายเดือนหมูจะกินข้าวกินรำจนอ้วนท้วนขายได้ราคา คราวนี้ฉันจะเอาเงินไปซื้อแม่วัวมาเลี้ยง เมื่อแม่วัวออกลูก ฉันจะเอามันไปขายในตลาดพร้อมกับแม่วัว แม่ไก่และไข่ไก่อีกหลายโหล ถึงตอนนั้นฉันคงจะมีเงินซื้อเสื้อผ้าสวยๆ มาใส่ หนุ่มๆ เห็นเข้าก็จะต้องตามจีบและขอแต่งงาน ในตอนแรกฉันจะเล่นตัว แกล้งโบกมือไล่พวกเขา”

เมื่อหญิงสาวยกมือขึ้นโบก ถังนมที่ถืออยู่ก็ตกลงพื้น

ทั้ง นม ไก่ วัว เสื้อตัวใหม่และชายหนุ่มอันตรธานไปจนหมดสิ้น

—–

ขอบคุณนิทานจากเว็บ นิทานน้ำใจไมตรี