เกม Super Mario Bros หรือที่ผมเรียกติดปากว่า “มาริโอ 1” นั้นเป็นเกมของบริษัท Nintendo ที่ออกมาให้เล่นกับเครื่อง Famicom ในปี 1985

แม้เวลาจะผ่านไปสามสิบกว่าปีแล้ว เกมมาริโอก็น่าจะยังอยู่ในความทรงจำของใครหลายคน

พอมองย้อนกลับไป ก็คิดได้ว่าจริงๆ แล้วเราสามารถเอาเกมมาริโอมาเป็นปรัชญาในการดำเนินชีวิตได้หลายเรื่องเลยนะครับ

เริ่มต้นเกมมามันจะมีกล่องเครื่องหมายปริศนาให้เรากระโดดเคาะดู บางทีก็ได้เหรียญ บางทีก็ได้เห็ดที่กินแล้วตัวโต บางทีก็ได้ดอกไม้ที่ทำให้พ่นไฟได้ ในชีวิตจริงเมื่อเจอสิ่งที่เราไม่รู้จัก เราก็ควรเปิดดูว่ามันคืออะไร ส่วนใหญ่มันจะให้อะไรเรากลับมาทั้งนั้น

บางทีกล่องปริศนาก็เป็นกล่องล่องหน กระโดดไปโดนโดยไม่ทันรู้ตัว บางทีโอกาสก็ซ่อนอยู่ในที่ที่เรามองไม่เห็น

ศัตรูตัวแรกที่เจอคือตัว Goomba (ผมก็เพิ่งรู้ว่ามันชื่อนี้) ซึ่งเป็นเห็ดเดินไปเดินมาชนิดนึง (ตอนแรกนึกว่าเป็นนกปากเหลือง!) เรากระโดดเหยียบมันหรือกระโดดเคาะก้อนอิฐที่มันเดินอยู่ก็ทำให้มันตายได้ อุปสรรคส่วนใหญ่ในชีวิตก็แค่รอให้เรากระโดดเหยียบเท่านั้นเอง

แต่กับดอกไม้ฟันแหลมที่โผล่มาจากท่อ การกระโดดเหยียบทำอะไรมันไม่ได้ ต้องใช้วิธีพ่นไฟเท่านั้น ดังนั้นเราควรจะมีหลายกระบวนท่าในการรับมือกับปัญหา ไม่ใช่เจออะไรก็จะกระโดดเหยียบซะหมด เหมือนคำกล่าวที่ว่า If all you have is a hammer, everything looks like a nail.

ในบางครั้ง ศัตรูบางตัวเราก็จัดการเด็ดขาดไม่ได้ การกระโดดเหยียบเต่าจะทำให้มันมุดเข้าไปในกระดองเท่านั้น สักพักมันจะกลับมาเดินใหม่ ปัญหาบางอย่างเราก็ทำได้แค่ระงับ และเดินหน้าของเราต่อไป

หลังจากเหยียบเต่าแล้ว เราสามารถเตะเต่าเพื่อไปจัดการศัตรูตัวอื่นได้ แต่ก็ต้องระวังว่าบางทีเต่าก็เด้งกลับมาโดนเรา เข้าทำนองให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว

เกมมาริโอ 1 มีแต่ต้องเดินไปข้างหน้าเท่านั้น เดินกลับหลังไม่ได้ ไม่ต่างอะไรกับชีวิตจริง

ท่อเขียวบางท่อเป็นทางลัด สามารถประหยัดเวลาและหลีกเลี่ยงอุปสรรคหลายๆ อย่าง การที่เราเรียนรู้และยอมรับการมีอยู่ของทางลัดจะทำให้เรามีทางเลือกในชีวิต

แม้ทางลัดจะทำให้ชีวิตง่ายขึ้น แต่ความสนุกอาจจะน้อยลงและเราอาจจะพลาดประสบการณ์ดีๆ ไปได้เช่นกัน เราจึงไม่ควรมุ่งแต่จะใช้ทางลัดอยู่ร่ำไป

ถ้าเราได้ “ดาว” มา เราจะชนะทุกอย่าง วิ่งชนศัตรูตัวไหนมันก็ตายหมด ชีวิตเราบางทีก็มี “ช่องท็อปฟอร์ม” ที่ทำอะไรก็ดีไปทุกอย่าง จนบางทีก็ลืมตัวและลืมความจริงไปว่ามันเป็นแค่เรื่องชั่วคราวเท่านั้น

แม้จะมีดาวไร้เทียมทาน แต่ถ้าใช้ชีวิตเร็วเกินไปเราก็ตกเหวตายได้เหมือนกัน ในช่วงที่เราท็อปฟอร์ม ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดคือตัวเราเอง

อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้เราตายได้ ก็คือการเอาตัวเราไปโดนศัตรู ถ้าตัวเรายังเล็กอยู่ โดนทีเดียวก็ตาย แต่ถ้าตัวเราใหญ่เรายังมีโอกาสได้ไปต่อ คนเราถ้ามีความเป็นผู้ใหญ่ และมี EQ ที่ดี แม้จะโดนปัญหาเล่นงานก็ยังพอไปต่อได้

สาเหตุสุดท้ายที่จะทำให้ตายได้ ก็คือเวลาหมดก่อนจะเล่นจบด่าน แต่ละช่วงวัยของเราก็มีเวลาจำกัดเหมือนกัน ถ้าเราไม่ได้ใช้ชีวิตให้เหมาะสมกับช่วงวัย เวลาของวัยนั้นก็จะหมดลงและไม่สามารถกลับไปได้อีกแล้ว วัยเด็ก วัยรุ่น วัยเริ่มทำงาน วัยสร้างครอบครัว ถ้าเราสำนึกได้ว่าเราไม่ได้มีเวลาถมเถ เราก็จะใช้วันเวลาให้คล้องจองกับ phase ต่างๆ ของชีวิต

เราจบแต่ละด่านด้วยการกระโดดรูดธงแล้ววิ่งเข้าปราสาท มันเป็นพิธีกรรมที่เป็นหมุดหมายว่าเราจบด่านนี้และกำลังจะเริ่มด่านใหม่แล้วนะ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนจบชั้นประถม มัธยม การรับปริญญา งานเลี้ยงส่งที่ทำงานเก่า เพื่อพร้อมจะเผชิญด่านต่อไป

แต่ละด่านจะยากขึ้นเรื่อยๆ ศัตรูที่ไม่เคยเห็นเราก็จะได้พบเจอ แต่ถ้าที่ผ่านมาเราไม่ได้ใช้ทางลัดมากจนเกินไป เราก็น่าจะได้สะสมชั่วโมงบินมากพอที่จะรับมือกับความยากลำบากต่างๆ ได้

ระหว่างทางจะมีเหรียญให้เก็บตลอด ถ้าเก็บเหรียญครบ 100 เหรียญจะได้เพิ่มอีก 1 ชีวิต และบางด่านถ้าเรากระโดดเหยียบเต่าซ้ำๆ ก็จะได้ชีวิตเพิ่มขึ้นไปจนถึง 99 ชีวิต จากนั้นเราจะไม่ค่อยสนใจการสะสมเหรียญเท่าไหร่แล้ว

ในชีวิตจริงเมื่อเรามีเงินเก็บและมีรายได้มากพอ ความสัมพันธ์ที่เรามีกับเงินจะเปลี่ยนไป เราจะไม่หมกมุ่นกับการเก็บเหรียญ แต่เราจะใส่ใจกับการใช้ชีวิตให้ดี เพราะเวลาในชีวิตเป็นสิ่งเดียวที่เรามีจำกัดอย่างแท้จริง

เมื่อเล่นครบทุกด่านแล้ว เราต้องเอาชนะมังกร Koopa ที่แข็งแกร่ง เป็นศัตรูตัวร้ายที่สุด และถ้าล้มมันลงได้เราจะช่วยเหลือเจ้าหญิง Peach ออกมาและได้อยู่กับเธออย่างมีความสุขตลอดไป

มังกรคูป้าในชีวิตจริงของเราคืออะไร เจ้าหญิงพีชของเราคืออะไร อันนี้ฝากไว้ให้ขบคิดกันต่อ

จะได้ไม่เผลอไปสู้กับมังกรผิดตัวและช่วยเจ้าหญิงผิดคนครับ