ถ้ามองให้ไกล เราจะไม่กลัวการเปลี่ยนแปลง

ฝรั่งมีสำนวนหนึ่งที่ผมชอบ – “In the grand scheme of things” ตัวอย่างเช่น

“None of that really mattered, though, in the grand scheme of things.”

“I was disappointed not to get the job, but it’s not that important in the grand scheme of things.”

ในพจนานุกรมของเคมบริดจ์ แปลสำนวนนี้ว่า “all things considered” – เมื่อคำนึงถึงสิ่งต่างๆ ทั้งหมดแล้ว

มันคือการคิดโดยซูมออกมาให้เห็นภาพใหญ่ ว่าเรื่องที่เรากำลังเดือดเนื้อร้อนใจอาจไม่ได้สลักสำคัญเท่าที่คิด

ปัญหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องชั่วคราว และมนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ปรับตัวได้เก่งกาจ

ไม่ว่าจะเลิกกับแฟน ทำธุรกิจเจ๊ง ประสบอุบัติเหตุ ตอนที่เราเจอเหตุการณ์ย่อมเจ็บปวดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เมื่อเราผ่านมันมาได้ ความทุกข์ร้อนจะลดทอนความหมายลงไปเรื่อยๆ

ผมเคยชวนเพื่อนมาอยู่บริษัทซึ่งตอนนั้นยังอยู่ในฐานะสตาร์ตอัป แต่เพื่อนก็ไม่กล้าย้ายมา คงเพราะกลัวจะขาดความมั่นคงและเพราะกำลังวางแผนจะสร้างครอบครัว ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เข้าใจได้

แต่ตอนที่ผมโดนชวนมาทำสตาร์ตอัป ผมปรึกษากับแฟนแล้วว่าถ้าทำแล้วเวิร์คเราก็น่าจะมีความสุขและเติบโตไปกับมัน แต่ถ้าไม่เวิร์คเราก็แค่หางานใหม่ คิดว่ายังไงก็คงไม่อับจนหนทาง

การตัดสินใจหลายอย่างในชีวิต แม้ว่ามันจะเป็นการตัดสินใจที่ “ผิด” ในแง่ที่มันไม่ประสบความสำเร็จ แต่เมื่อมองในระดับ in the grand scheme of things แล้ว โอกาสน้อยมากที่การตัดสินใจครั้งใดจะทำให้ชีวิตเราพังจนยากเกินกอบกู้

สมัยที่ผมเขียนบล็อกใหม่ๆ ผมเคยกังวลใจว่าทำไมจำนวน follower ไม่ค่อยกระเตื้อง แต่พอคิดได้ว่าผมตั้งใจจะเขียนบล็อกไปอีก 20-30 ปีอยู่แล้ว การบรรลุยอดผู้ติดตามภายในเวลาที่กำหนดจึงไม่ใช่เป้าหมายที่สำคัญอีกต่อไป และผมก็มีความกล้ามากขึ้นที่จะทดลองอะไรหลายๆ อย่าง แม้ว่าบางบทความจะแป้ก แต่เมื่อคำนึงว่ามันจะเป็นเพียงหนึ่งในหลายพันบทความที่ผมจะได้เขียน ก็ต้องบอกว่าคุ้มค่า ดีกว่าปล่อยให้คาใจเพราะเราไม่กล้าที่จะลอง

เช่นเดียวกับการลงทุน บางอย่างที่ผมลงเงินแล้วขาดทุนไป 70% ก็รู้สึกใจหาย แต่เมื่อมองว่ามันอาจเป็นเพียงไม่ถึง 3% ของทรัพย์สินทั้งหมดที่เรามี ก็รู้สึกว่าไม่เป็นไร เงินทองไปเที่ยว เดี๋ยวเดียวก็มา*

สำหรับใครที่กำลังรู้สึกว่ายังยึดติดอยู่กับกรอบเดิมๆ อาจเป็นเพราะเรามองใกล้เกินไป ปัญหาที่กลัวจึงดูยิ่งใหญ่เกินจริง – but in the grand scheme of things, they don’t really matter.

ถ้าเรามองให้ไกล เราจะไม่กลัวการเปลี่ยนแปลงครับ

* วลี “เงินทองไปเที่ยว เดี๋ยวเดียวก็มา” ถ้าจำไม่ผิดน่าจะมาจากนิยาย “ขอหมอนใบนั้น…ที่เธอฝันยามหนุน” ของประภัสสร เสวิกุล ครับ