นอกจากรู้ว่าตัวเองไม่รู้อะไร ต้องมีอีโก้ที่ต่ำพอที่จะยอมรับว่าตัวเองไม่รู้ด้วย

เพราะหากหัวหน้ามีอีโก้สูง ต้องการเป็น the smartest person in the room เสมอ ก็จะยึดมั่นถือมั่นในความคิดของตัวเอง และพาทีมออกทะเลไปได้ไกล

หากหัวหน้าทำเป็นรู้ในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้ และสร้างความเสียหายหรือเสียเวลา ก็ย่อมสูญเสียความเชื่อมั่นของลูกทีม ซึ่งตรงข้ามกับสิ่งที่หัวหน้าคนนั้นต้องการเลยด้วยซ้ำ

หมดยุคที่คนหนึ่งคนต้องมีคำตอบสำหรับทุกอย่างแล้ว ความรู้และข้อมูลถูก democratized โดย Google ไปเรียบร้อย คุณค่าของหัวหน้าจึงไม่ใช่ความรู้ที่มีมากกว่าใคร คุณค่าของหัวหน้าคือการมอบหมายงานให้ถูกกับคน รับฟังความคิดเห็นที่หลากหลาย เป็นตัวกลางในการรับส่งข้อมูล และตัดสินใจเมื่อได้ไตร่ตรองปัจจัยต่างๆ อย่างครบถ้วนแล้ว

หัวหน้าที่ยอมรับว่าตัวเองไม่รู้ และเอ่ยปากถามคนที่รู้ นั่นคือหัวหน้าที่ลูกน้องส่วนใหญ่อยากทำงานด้วยครับ