เมื่อเราผ่านชีวิตมาถึงจุดหนึ่ง เราจะเข้าใจว่าเกือบทุกสิ่งที่เราเคยคิดว่าสำคัญ สุดท้ายมันก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้น

เด็กๆ ไม่จำเป็นต้องนอนก่อนสองทุ่มทุกคืน

เราไม่จำเป็นต้องเรียนสายวิทย์ถึงจะมีอนาคตที่ดี

พนักงานไม่จำเป็นต้องถึงโต๊ะก่อน 8.30 ถึงจะมีคุณค่าต่อองค์กร

ในหนึ่งองค์กรมีร้อยพ่อพันแม่ การบังคับให้ทุกคนทำเหมือนๆ กันนั้นเป็นชุดความคิดสมัย industrial revolution ที่มองมนุษย์เป็นเพียงฟันเฟืองในโรงงาน

แต่ยุค industrial revolution นั้นผ่านพ้นมาแล้ว คนที่เคยอยู่ในในสายพานการผลิตจะถูกแทนที่ด้วย AI และ automation ในไม่ช้า

สิ่งที่เราต้องการจึงไม่ใช่คนที่คิดเหมือนเรา ทำเหมือนเรา เราต้องการคนที่คิดต่างจากเราและทำต่างจากเราด้วยซ้ำ เพราะเขาจะทำให้เราฉลาดขึ้นและเพิ่มทางเลือกและทางรอด

ใจกว้างไม่ได้แปลว่าหละหลวมหรือจะปล่อยให้ใครจะทำอะไรก็ได้ ยังไงเสียเราก็ต้องมีกติกาในการอยู่ร่วมกันและมีเป้าหมายที่ช่วยให้เรามุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกัน แต่เราควรให้อิสระกับคนทำงานในการตัดสินใจว่าจะไปสู่เป้าหมายนั้นด้วยวิธีไหน

ทำงานใหญ่ต้องใจกว้าง เป็นผู้ใหญ่ก็ต้องใจกว้าง

เพราะเมื่อไหร่ที่เราใจแคบ เราจะสูญเสียคนเก่งๆ ที่ไม่อยากสูญเสียความเคารพในตัวเองไปครับ