วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ
เศรษฐีนีวัยชราคิดอยากไปเที่ยวสวนสัตว์เปิด จึงจองตั๋วและออกเดินทางไปพร้อมกับ “ปีโป้” หมาพุดเดิ้ลคู่ใจ
ระหว่างที่เดินเที่ยวอยู่ในทุ่ง ปีโป้เผลอวิ่งไล่ตามผีเสื้อไปซะไกล กว่าจะรู้ตัวก็มองหาเจ้าของไม่เจอซะแล้ว
ขณะที่กำลังหลงทางอยู่นั้น ปีโป้ก็เห็นเสือดาวตัวหนึ่งกำลังค่อยๆ ย่างเข้ามาหามัน
“ซวยแล้วสิ” ปีโป้คิดในใจ พลันเหลือบไปเห็นกระดูกของสัตว์ชนิดหนึ่งที่กองอยู่กับพื้น
ปีโป้จึงตัดสินใจนั่งลงและคาบกระดูกชิ้นหนึ่งขึ้นมาเคี้ยวกร้วมๆ แถมยังหันหลังให้เสือดาวอีกด้วย
พอเสือดาวเข้ามาใกล้พอที่จะกระโจนใส่ปีโป้ได้ ปีโป้ก็ตะโกนขึ้นมาลอยๆ ว่า
“อ้าาาาา เนื้อเสือดาวนี่มันอร่อยจริงๆ จะมีให้กินอีกซักตัวมั้ยนะ?”
เสือดาวได้ยินก็หยุดกึก นึกกลัวขึ้นมาว่ามันอาจจะกลายเป็นเหยื่อซะเอง จึงค่อยๆ ถอยร่นไปอย่างเงียบๆ
“เกือบไปแล้ว!” เสือดาวคิดในใจ “เกือบโดนพุดเดิ้ลขาโหดเล่นซะแล้วเรา”
ใกล้ๆ กันนั้นเอง มีเจ้าจ๋อตัวหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจากบนต้นไม้
“ถ้าเราเอาความจริงไปบอกให้พี่เสือดาวฟัง พี่เค้าน่าจะรับเราเป็นลูกน้องและช่วยปกป้องเรานะ”
คิดได้อย่างนั้นเจ้าจ๋อก็กระโดดลงจากต้นไม้และวิ่งไปหาเสือดาว
เมื่อปีโป้เห็นพฤติกรรมของเจ้าจ๋อ ก็พอจะเดาออกว่าเจ้าจ๋อคิดจะทำอะไร
หลังจากฟังเรื่องราวจากเจ้าจ๋อ เสือดาวที่หน้าร้อนผ่าวจึงเอ่ยว่า
“กระโดดขึ้นมาบนหลังข้า! เจ้าจะได้เห็นว่าคนที่บังอาจมาหลอกข้าจะต้องพบกับจุดจบยังไง!”
พอปีโป้เห็นว่าเสือดาวกำลังวิ่งกลับมาพร้อมกับลิงขี้ฟ้อง ปีโป้ก็นั่งหันหลังทำเป็นมองไม่เห็น
เมื่อเสือดาวเข้ามาใกล้พอ ปีโป้ก็คำรามขึ้นมาลอยๆ ว่า
“เจ้าจ๋อบ้านั่นไปถึงไหนแล้วเนี่ย แค่ใช้ให้ไปล่อเสือดาวมาให้กินอีกตัวทำไมถึงได้ชักช้านัก!”
ขอบคุณนิทานจาก Quora: Aman Bathla’s answer to What is the best short story you have ever heard or read in childhood.
อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (กดไลค์แล้วเลือก See First หรือ Get Notifications ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)
อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/
ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”
ขอบคุณภาพจาก Pixabay.com