เมื่อทุกอย่างอยู่ที่ปลายนิ้ว จึงเป็นการยากที่จะนั่งเฉยๆ

ต้องหาเพลงขึ้นมาฟัง ต้องหาอะไรขึ้นมาอ่าน ต้องหาเกมซักอย่างเล่น

คนที่ productive หน่อยก็อาจจะใช้ช่วงเวลานี้ทำงานจิปาถะหรืออ่านสิ่งที่เป็นประโยชน์

แต่ไม่ว่าจะ productive หรือ unproductive คนทั้งสองกลุ่มก็กำลังวิ่งหนีการนั่งอยู่เฉยๆ อยู่ดี

เมื่อเราเสพติดความวุ่นวาย เราจะเหลือเวลาให้สมองได้พักผ่อนน้อยลง และเราจะคิดอะไรที่ลึกซึ้งไม่ค่อยได้ เพราะจิตใจไม่มีความอดทนอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้นานพอ

สำหรับคนปัจจุบัน อ่านหนังสือ 15 นาทีนั้นง่ายกว่าการนั่งดูใจตนเอง 15 นาทีนัก

และนี่คือปัญหาใหญ่

เพราะความทุกข์ที่เกิดขึ้นทั้งหลาย ไม่ได้เกิดจากความรู้เราไม่พอ แต่เกิดจากที่เรารู้จักตัวเองไม่พอต่างหาก