วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

นกนางแอ่นตัวหนึ่งอาศัยอยู่กับฝูงนกอื่นๆ ที่หมู่บ้านริมทุ่ง

วันหนึ่ง นกนางแอ่นเห็นชาวไร่กำลังหว่านเมล็ดป่าน ก็รีบบินกลับมาเตือนเพื่อนนกทั้งหลาย เพราะเมล็ดป่านเหล่านี้จะเติบโตเป็นต้นป่านให้ชาวไร่นำมาถักเป็นตาข่ายและบ่วงดักนก

“พวกเจ้ารีบไปจิกกินเมล็ดป่านให้หมดเถอะ ก่อนที่มันจะงอกเป็นต้นอ่อน”

แต่พวกนกกลับไม่สนใจคำเตือนของนกนางแอ่น จนกระทั่งเมล็ดป่านงอก นกนางแอ่นก็เตือนขึ้นอีกว่า

“ถ้าพวกเจ้ารีบจิกกินต้นอ่อนตอนนี้ก็ยังไม่สายเกินไปนะ”

พวกนกทำท่ารำคาญ ตวาดกลับไปว่า

“นี่เจ้านกนางแอ่น! ถ้ากลัวมากก็ไปหากินที่อื่นเสียสิ”

นกนางแอ่นจึงบินจากไป

เมื่อต้นป่านโตเต็มที่ ชาวไร่ก็นำมาถักเป็นตาข่าย พวกนกทั้งหลายต่างพลาดท่าไปติดตาข่าย พวกมันจึงเริ่มสำนึกถึงคำเตือนที่นกนางแอ่นเคยพูดเอาไว้

แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว