วิชายกมือ

ที่บริษัทของผมจะมีการพิจารณาปรับเงินเดือน/โปรโมชั่นทุกไตรมาส

ด้วยวิธีเช่นนี้ จะทำให้องค์กรมีความว่องไวและความยืดหยุ่นมากพอที่จะดูแลและตอบแทนคนเก่ง ขยัน และนิสัยดี (ควรจะมีครบทั้งสามข้อ)

เมื่อเราโปรโมตคนโดยดูที่ผลงานมากกว่าอายุงาน พนักงานที่ดีกลายคนจึงได้เป็น Manager ตั้งแต่อายุยี่สิบกว่าๆ และเป็น Director ตั้งแต่อายุสามสิบต้นๆ

หรือบางคนทำงานมาไม่ถึงปีก็ได้รับการโปรโมตเช่นกันถ้าผลงานของเขาเข้าตากรรมการจริงๆ

สิ่งที่คนเหล่านี้มีเหมือนกันคืออะไร?

ไม่ใช่ IQ ไม่ใช่เส้นสาย ไม่ใช่มหาวิทยาลัยที่จบ

สิ่งที่คนเหล่านี้มีเหมือนกันคือ “วิชายกมือ”

เวลาหัวหน้าถามอะไรไปในห้อง chat room คนที่มีวิชายกมือจะเป็นคนแรกๆ ที่มาตอบคำถาม

เวลาหัวหน้ามีโปรเจ็คใหม่ที่ต้องการคนดูแล คนที่มีวิชายกมือจะอาสาเป็นคนดูแลให้

ในขณะที่คนส่วนใหญ่จะเงียบๆ เพราะไม่แน่ใจคำตอบหรือไม่อยากเหนื่อยเพิ่ม จะมีคนส่วนน้อยที่ก้าวออกมาข้างหน้าแล้วบอกว่าเรื่องนี้ผม/หนูจัดการให้เอง

การยกมือบ่อยๆ นำมาซึ่งหลายสิ่ง

หัวหน้าจะมี Familiarity Bias/Recency Bias กับพนักงานคนนั้น เพราะได้ยินชื่อบ่อยๆ และครั้งสุดท้ายที่ขอให้ใครช่วยก็เป็นพนักงานคนนี้
คนที่ยกมือแสดงถึงความเป็นคนมีน้ำใจ ชอบเรียนรู้ ไม่กลัวงานหนัก
เมื่อได้ทำงานที่ท้าทายบ่อยกว่าคนอื่น คนคนนั้นก็จะเก่งเร็วกว่าเพื่อนฝูงไปโดยปริยาย

บางคนไม่กล้ายกมือเพราะกลัวจะดูประจบนาย แต่สามเหตุผลข้างบนที่ผมกล่าวมานั้นมีน้ำหนักกว่าความเสี่ยง (หรือคิดไปเอง) ว่าจะดูไม่ดี

อ้อ แต่ก่อนจะยกมือ เราก็ต้องเมคชัวร์ว่าเราทำงานของตัวเองได้ดีประมาณหนึ่งแล้วนะครับ ไม่ใช่ทำงานตัวเองยังไม่เสร็จแต่ดันไปอาสาเพิ่มจนทำงานคนอื่นเสียไปด้วย

แต่สำหรับใครที่ดูแลงานตัวเองได้ดีพอประมาณ (ไม่ต้องเพอร์เฟ็กต์ก็ได้เพราะความเพอร์เฟ็กต์ไม่มีอยู่จริง) วิชายกมือคือหนึ่งในเคล็ดลับที่จะพาเราเติบโตในหน้าที่การงานได้อย่างรวดเร็วครับ