วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชาองค์หนึ่ง ซึ่งมีสหายคนสนิทที่พระองค์พาไปไหนมาไหนด้วยเสมอ

วันหนึ่ง พระราชาถูกสัตว์ร้ายกัดที่นิ้ว บาดแผลฉกรรจ์มาก พระราชาจึงถามคนสนิทว่า นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือเปล่า

คนสนิทตอบว่า “ดีหรือไม่ดี ยากที่จะบอก”

ผ่านไปไม่กี่วัน แผลเริ่มเน่า จนในที่สุดแพทย์ประจำพระองค์ต้องจำใจตัดนิ้วของพระราชา

พระราชาจึงถามคนสนิทอีกว่า นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือไม่

คนสนิทกลับตอบว่า “ดีหรือไม่ดี ยากที่จะบอก”

พระราชาทรงพิโรธมาก จึงจับคนสนิทขังไว้ในคุก

วันต่อมา พระราชาเสด็จออกป่าล่าสัตว์ พระองค์ทรงตื่นเต้นมาก จึงรุดเข้าป่าลึกเข้าไปเรื่อยๆ เมื่อรู้ตัวอีกที ก็พบว่าพระองค์หลงทางเสียแล้ว

ซ้ำร้ายไปกว่านั้น พระองค์ก็ได้พบกับชนเผ่าพื้นเมืองในป่า ซึ่งแห่เข้ามาจับพระราชาเพื่อจะนำไปบูชายัญ

แต่เมื่อพวกเขาพบว่าพระราชานิ้วขาด จึงรีบปล่อยพระราชา เพราะเชื่อว่าหากนำมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์ไปบูชายัญ จะถูกพระเจ้าลงโทษ

เมื่อกลับถึงพระราชวัง พระราชาจึงสั่งปล่อยตัวคนสนิท และขอโทษเขา

“มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเลยที่ท่านขังข้าไว้”

“ทำไมงั้นหรือ?” พระราชาถาม

“เพราะว่าถ้าพระองค์ไม่ขังข้าไว้ ข้าก็จะต้องติดตามท่านไปในป่า และในเมื่อท่านไม่เหมาะจะถูกบูชายัญ ข้าคงจะถูกนำไปบูชายัญเป็นแน่”

ดีหรือไม่ดี ยากที่จะบอกจริงๆ

---

ขอบคุณนิทานจาก Gplus Quotes: นิทานก่อนนอนเรื่องดีไม่ดี ยากที่จะบอก