บางทีเราก็ถูกสอนให้มองความมั่งคั่งหรือความสำเร็จแบบแคบๆ ไปหน่อย

ว่ามันคือการลงทุนในทรัพย์สิน จนมันสร้างรายได้ให้เราแม้ตอนเราหลับ จนเมื่อวันหนึ่งรายได้ที่เกิดจากทรัพย์สินนั้นมากกว่ารายจ่าย เราก็จะมีอิสรภาพทางการเงินและเป็นคนที่สำเร็จและมีความมั่งคั่ง

เมื่อตาจับจ้องที่ยอดเขาเราจึงลืมมองดอกไม้ข้างทาง

วันธรรมดาผมจะตื่นมาทำอะไรแต่เช้า ทั้งอ่านหนังสือ เขียนบล็อก วางแผนการทำงาน ออกกำลังกาย พยายามใช้ช่วงเวลานี้ให้ productive ที่สุด

แต่เช้านี้ผมมีอาการขี้เกียจเล็กน้อย เลยอ้อยอิ่งไม่ออกกำลังกายและไม่เขียนบล็อก ใกล้รุ่งลูกชายคนเล็กตื่นมาและชวนผมลงไปข้างล่าง แล้วก็รบเร้าให้ผมอาบน้ำให้ ธรรมดาผมจะไม่ค่อยอาบน้ำให้ลูกในวันธรรมดาเพราะต้องทำอะไรหลายอย่าง แต่วันนี้ครึ้มอกครึ้มใจก็เลยตอบตกลงอาบน้ำให้ลูก ใกล้รุ่งระริกระรี้ใหญ่

ระหว่างราดฝักบัวลงหัวลูกก็เลยครุ่นคิดไปด้วยว่าแท้จริงแล้วเราต้องการอะไร ความมั่งคั่งในความหมายของเรามีอะไรบ้าง

มีสุขภาพที่แข็งแรง

มีรายได้เพียงพอจนไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน

มีเวลาได้ทำสิ่งที่อยากทำ

มีตารางเวลาที่ไม่อัดแน่นจนเกินไป

มีงานที่สร้างคุณค่าและสอดคล้องกับตัวตนของเรา

มีงานที่ลับสมองและออกแรงกายแรงใจ

มีเสียงหัวเราะบ่อยๆ

มีใจที่เบาสบาย หัวถึงหมอนแล้วนอนหลับสนิท

มีเวลาอาบน้ำให้ลูก…

ในทางกลับกัน ชีวิตที่ดีควร “ไม่มี” อะไรบ้าง

ไม่มีหนี้เลว หนี้บัตรเครดิต

ไม่เป็นปรปักษ์กับใคร

ไม่ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ

ไม่เป็นทาสใคร

ไม่เป็นนายใคร เพราะบ่วงยังไงก็คือบ่วงไม่ว่าจะอยู่ฝั่งไหนก็ตาม

ไม่มีความรู้สึกอยากพิสูจน์ตัวเองให้ใครเห็น ไม่มองหา validation

ไม่พักไม่เพียร

ไม่ฝันทั้งยามหลับและยามตื่น ฝันคือคิดยามหลับ คิดคือฝันยามตื่น

ไม่ยึดติดกับอุดมการณ์หรือชุดความเชื่อ

เมื่อคิดได้ถึงสิ่งที่ควรมีและสิ่งที่ควรไม่มี ก็พบว่าตัวเองน่าจะเพิ่งเดินมาถึงครึ่งทางเท่านั้น

ซึ่งก็ไม่เป็นไร ไม่ได้รีบร้อน แค่รู้ตัวว่ากำลังอยู่บนเส้นทางก็พอใจ

ผมจึงปิดฝักบัวเอาผ้าเช็ดหัวเช็ดตัวให้ลูก แล้วขึ้นมาเขียนบทความนี้เพื่อบันทึกไว้เตือนตัวเองครับ

---

* บทความนี้เขียนเมื่อเช้าวันพฤหัสฯ ตีพิมพ์เช้าวันอาทิตย์