เวลาเพื่อนมีปัญหาหัวใจ วิ่งมาปรึกษาเรา เราจะให้คำแนะนำได้เป็นอย่างดี

แต่พอเราอกหักเสียเอง เรากลับไปต่อไม่เป็น

จริงๆ แล้วปัญหามันไม่ได้ยากเย็นอะไร มองด้วยสายตาคนดูก็พอจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อ

แต่ที่ทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเรายังไม่ยอมรับความจริง

เรายังหวังว่าเขายังรักเราอยู่ ยังเสียดายสิ่งต่างๆ ที่เคยร่วมสร้างกันมา

เมื่อเราคาดหวังหรือแม้กระทั่งคาดคั้นให้ความจริงนั้นต่างไปจากที่มันเป็น สายตาของเราก็เลยพร่ามัว

เมื่อไหร่ก็ตามที่ยอมรับความจริง เราก็จะมองสิ่งต่างๆ ได้อย่างชัดเจน และเห็นทางออกที่จ้องหน้าเรามาตลอดครับ