วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ลุงคนหนึ่งอยู่บ้านตัวคนเดียวอย่างสงบสุขมาเนิ่นนาน

แต่ความสงบสุขนั้นก็เกิดสะดุด เมื่อวันหนึ่งมีกลุ่มเด็กผู้ชายวิ่งผ่านหน้าบ้าน มือถือท่อนไม้ แล้วเอาไม้ครูดไปกับรั้วเหล็กบ้านคุณลุงจนเเสียงดังหนวกหู

เด็กๆ ทำอย่างนั้นอยู่ 2-3 วัน คุณลุงรู้ว่า ถึงเตือนไปเด็กก็อาจจะไม่ฟังอยู่ดี เขาเลยคิดออกอีกวิธีนึง

คุณลุงไปยืนรอตรงหน้าบ้าน พอเด็กๆ วิ่งมา เอาไม้ครูดกับรั้วเหล็ก เขาก็ตะโกนเรียก

“เจ้าหนู”

“สวัสดีครับลุง”

“ที่พวกเธอเอาไม้ครูดกับประตูเหล็กเนี่ย ลุงชอบมากเลยรู้มั้ย เสียงเพราะดี เอางี้ เพื่อเป็นการตอบแทน วันไหนที่เธอเอาไม้ครูดรั้วเหล็กบ้านลุง ลุงจะให้ 20 บาท “

แล้วลุงก็ยื่นเงิน 20 บาทให้เป็นค่าตอบแทนของวันนี้ เด็กๆ ยิ้มแป้น รับเงินจากมือคุณลุงแล้ววิ่งจากไป

วันรุ่งขึ้นเด็กกลุ่มเดิมก็มาตามนัด เอาไม้ครูดรั้วเสียงดังและยืนรอ ลุงเดินออกมาและยื่นเงิน 20 บาทให้ตามสัญญา

เด็กๆ เอาไม้มาครูดที่ประตูทุกวันอย่างสม่ำเสมอ และได้เงินไปทุกครั้ง

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป เด็กๆ ทำเสียงดังแล้วมายืนรอเหมือนเดิม

“ช่วงนี้ลุงไม่ค่อยมีตังค์ ขอลดเป็นวันละ 10 บาทแทนแล้วกันนะ”

ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ ลุงก็บอกกับเด็กว่า

“่เจ้าหนู ขอโทษทีนะ ตอนนี้ลุงไม่มีตังค์ให้พวกเธอแล้วล่ะ”

“ถ้าไม่ให้ตังค์พวกผมก็คงทำเสียงที่ประตูให้ลุงไม่ได้แล้วล่ะ”

แล้วความสงบสุขของลุงก็กลับคืนมา

---

ขอบคุณนิทานจาก Quora: Savas Abdulhamid Cicekci’s answer to What is one example of manipulation?