หากเราใช้บัตรเครดิตซื้อของที่ไม่จำเป็น

หากเรากู้หนี้ยืมสินมาเกินตัวเพื่อซื้อ “สมบัติ” ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้

หากเราเสพสิ่งที่เป็นโทษต่อร่างกายอย่างเหล้าและบุหรี่

เราก็กำลังปฏิบัติต่ออนาคตของเราเหมือนที่ทิ้งขยะของกทม.

แม้ว่าเราจะมองไม่เห็น แม้ว่าเราจะไม่ได้กลิ่น แต่มันก็มีอยู่จริง แถมอาจมีขนาดมหึมา

เมื่อถึงวันที่อนาคตเดินทางมาถึง เราก็ต้องจัดการกับขยะกองนี้อยู่ดี ไม่มีทางหนีไปไหนได้

สิ่งที่เรากำลังทำในวันนี้ ตัวเราในอีก 20 ปีจะมองกลับมาด้วยความรู้สึกขอบคุณหรือต่อว่าอย่างไม่สบอารมณ์ เราน่าจะจินตนาการออก

อย่าใช้อนาคตเป็นที่ทิ้งขยะเลยนะครับ