
Practice the pause. When in doubt, pause. When angry, pause. When tired, pause. When stressed, pause. And whenever you pause, pray.
เมื่อไม่แน่ใจ ลองหยุดซักครู่
เมื่อมีน้ำโห ลองหยุดซักครู่
เมื่อเหนื่อย ลองหยุดซักครู่
เมื่อเครียด ลองหยุดซักครู่
และเมื่อใดก็ตามที่หยุด ลองสวดมนต์ภาวนา– Unknown
นับวันคนเราชักจะเริ่มเคยชินกับการทำอะไรไม่หยุดมากเข้าทุกที
มือถือนี่ตัวดี เพราะเราจะหยิบมันขึ้นมาทุกครั้งเวลาที่เรามีเวลาว่าง จนกลายเป็นว่าเราไม่เคยมีเวลาว่างเลย เพราะมีอะไรให้ทำตลอด
เหมือนหนูถีบจักรที่รีบวิ่งให้เร็วที่สุด เพื่อสุดท้ายจะพบว่าตัวเองอยู่ที่เดิม
แทนที่จะขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวตลอดเวลา (ทั้งทางกายและทางใจ) ลองมาหัดหยุดพักซักครู่แล้วกลับมาสำรวจความคิดหรือลมหายใจตัวเองดูบ้าง
ไม่จำเป็นต้องวิ่งตลอดเวลาซักหน่อย
หยุดวิ่งเมื่อไหร่ จักรก็หยุดหมุนเมื่อนั้นแหละ
facebook.com/anontawongblog
anontawong.com/archives
Download eBook – เกิดใหม่
ขอบคุณภาพจาก Pexels.com