ใช้ชีวิตตามลูก

20160910_likedaugther

ตอนนี้ปรายฝน ลูกสาวผมอายุสิบเดือนกว่าแล้ว

ตั้งแต่พ้นช่วงสามเดือนแรกมา ลูกเริ่มนอนเป็นเวลามากขึ้น ตื่นตอนกลางคืนน้อยลง ซึ่งก็ทำให้ชีวิตของผมและแฟนดีขึ้นตามลำดับ

สิ่งหนึ่งที่สังเกตได้ คือเราทั้งคู่กลายเป็นคนทำอะไรตามตารางเวลาลูกไปโดยปริยาย

วันธรรมดาเราจะกล่อมเขานอนประมาณสามทุ่มครึ่ง และประมาณสี่ทุ่มเราจะเข้านอนกัน

ตอนเช้าพวกเราก็จะตื่นไม่เกินหกโมง เพราะนั่นคือเวลาที่ลูกจะตื่น

ซึ่งจะว่าไปก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะการเข้านอนก่อนสี่ทุ่มและตื่นก่อนหกโมงเช้าก็เป็นอะไรที่สอดคล้องกับนาฬิกาในร่างกายคนเราอยู่แล้ว


ทั้งบ้านผมมีทีวีอยู่หนึ่งเครื่องถ้วน เพราะเราไม่ค่อยได้ดูทีวีกัน

ตลอดทั้งปี จะมีเพียงรายการเดียวที่ผมกับแฟนจะติดตามดู คือรายการเดอะว้อยซ์ ซึ่งกำลังจะเริ่มต้นซีซั่นใหม่วันนี้พอดี

นอกนั้นเราแทบไม่ได้ใช้ทีวีเลย ทำให้ลูกไม่ได้ดูทีวีไปโดยปริยาย แต่ให้โตกว่านี้หน่อยคงจะเริ่มให้ดูการ์ตูนบ้าง

เมื่อไม่มีทีวี การเสพสื่อของผมกับแฟนจึงใช้มือถือเป็นหลัก แต่ถึงกระนั้นเราก็ระวังอย่างมากที่จะไม่เล่นมือถือต่อหน้าลูก และตั้งใจจะไม่ให้ลูกเล่นมือถือหรือไอแพดเลย เพราะเราไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กสมาธิสั้น


เมื่อเดือนที่แล้ว ผมกับแฟนไปเที่ยวหัวหินกัน

เราแวะกินอาหารเช้าที่แม็คโดนัลด์ และแน่นอน เราไม่พลาดที่จะซื้อเฟรนช์ฟรายที่เป็นของโปรดของเราทั้งคู่

พอปรายฝนเห็นเฟรนช์ฟราย ก็ทำท่าสนอกสนใจอยากกิน ผมกับแฟนปรึกษากันว่าเอาไงดี แล้วก็ลงความเห็นว่าให้ลองกินนิดหน่อยแล้วกัน เพราะจริงๆ ปรายฝนก็เริ่มกินอาหารพวกข้าวบด-ผักบดมาซักพักแล้ว

ปรายฝนกินแล้วชอบใจมาก ทำท่าขอกินอีก เราก็เลยให้กินอีกนิดนึง แล้วผมก็บอกลูกว่า “พอแล้วนะคะ กินเยอะๆ ไม่ดีนะ”

ตอนที่ผมพูดประโยคนี้ออกไป ก็พลันตระหนักถึงความจริงข้อหนึ่งได้

ว่าอะไรที่ไม่ดีต่อลูก ก็ย่อมไม่ดีต่อเราเช่นกัน

เป็นความจริงที่เบสิคมากๆ แต่ผมไม่เคยนึกถึงมันเลย

เพราะคิดมาตลอดว่าร่างกายผู้ใหญ่นั้นต่างจากเด็ก ผู้ใหญ่จึงสามารถทำเรื่องที่เด็กทำไม่ได้

แต่เพียงเพราะว่าร่างกายของผู้ใหญ่ทนทานกว่า ก็ไม่ได้หมายความว่าเรื่องนั้นมันจะดีต่อเราซะหน่อย

ถ้าเฟรนช์ฟรายไม่ดีต่อร่างกายลูก มันก็ย่อมไม่ดีต่อร่างกายผมเช่นกัน

ถ้ามือถือทำให้ลูกสมาธิสั้น มันก็ทำให้ผมสมาธิสั้นได้เช่นกัน

ถ้านอนดึกตื่นสายเป็นเรื่องไม่ดีสำหรับลูก มันก็เป็นเรื่องไม่ดีสำหรับผมด้วยเช่นกัน

ในทางกลับกัน อะไรก็ตามที่ดีต่อเด็ก ก็ย่อมดีต่อผู้ใหญ่

ถ้าผมให้ลูกกินอาหารละเอียด แสดงว่าผมเองก็ควรเคี้ยวข้าวให้ละเอียด

ถ้าผมอยากให้ลูกกินผักกับผลไม้เยอะๆ ผมเองก็ควรกินผักและผลไม้ให้เยอะๆ

ถ้าผมชอบให้ลูกยิ้มบ่อยๆ ผมเองก็ควรยิ้มบ่อยๆ ด้วย

ผมว่ามันเป็นกฎพื้นฐานสำหรับการดำเนินชีวิตได้เลยนะ

ว่าอะไรก็ตามที่อยากให้เด็กทำ เราเองก็ควรทำตาม และอะไรก็ตามที่ไม่อยากให้เด็กทำ เราเองก็ควรหลีกเลี่ยง

จะได้มีสุขภาพที่ดี

และจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไปนานๆ ครับ


ขอบคุณภาพจากแฟน ที่แอบถ่ายตอนที่ผมผลอยหลับหลังจากป้อนนมปรายฝนเสร็จแล้ว

อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (กดไลค์แล้วเลือก See First หรือ Get Notifications ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)

อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/

ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s