นิทานโมสาร์ท

วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ชายหนุ่มคนหนึ่งขอเข้าพบโมสาร์ท คีตกวีแห่งยุคสมัย

“คุณโมสาร์ทครับ ผมอยากประพันธ์เพลงซิมโฟนี จึงอยากขอคำชี้แนะ”

“คุณยังเด็กเกินไปที่จะแต่งซิมโฟนี” โมสาร์ทตอบ

“แต่ผมอายุ 21 แล้วนะครับ เท่าที่ผมรู้มาคุณแต่งซิมโฟนี่ได้ตั้งแต่ตอน 10 ขวบแล้ว”

“ใช่ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เที่ยวขอความช่วยเหลือคนไปทั่วซักหน่อย”

วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ครอบครัวหนึ่งเพิ่งลงมาจากดอยและได้มาเดินห้างเป็นครั้งแรก ทุกสิ่งทุกอย่างดูแปลกตาและน่าอัศจรรย์ไปหมด

ลูกชายวัย 15 เดินมาหยุดอยู่หน้ากล่องเหล็กขนาดใหญ่ที่มีประตูเปิดปิดได้ ลูกชายจึงถามพ่อว่ามันคืออะไร

พ่อผู้ไม่เคยเห็นลิฟต์มาก่อนก็ตอบไปตรงๆ ว่าพ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน

ระหว่างที่ยืนจ้องกล่องเหล็กอยู่นั้น ก็มีคุณยายนั่งรถเข็นวีลแชร์เข้าไปในกล่อง

เมื่อประตูปิด พ่อและลูกชายก็จ้องดูไฟที่ค่อยขยับจากเลข 1 จนไปถึงเลข 5 แล้วค่อยๆ ขยับลงมาที่เลข 1 อีกครั้ง

เมื่อประตูเปิดออก ก็มีสาวสวยหุ่นดีเดินออกมา

ระหว่างที่เหลียวมองสาวคนนั้นเดินจากไป พ่อก็เอ่ยปากกับลูกว่า

“ไปเรียกแม่มาที”

วันนีัวันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ชายชราวัย 80 มาตรวจสุขภาพประจำปี หมอจึงถามคนไข้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

“เยี่ยมสุดๆ ไปเลยหมอ! ผมเพิ่งได้เมียอายุ 18 และเธอกำลังตั้งท้อง เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน หมอคิดว่าไงล่ะ?”

หมอเงียบไปอึดใจหนึ่ง “ผมขอเล่านิทานให้คนไข้ฟังเรื่องนึงนะ มีชายคนหนึ่งชอบล่าสัตว์มาก แต่วันหนึ่งเขารีบไปหน่อย แทนที่จะหยิบปืนไรเฟิลเลยเผลอหยิบร่มมาแทน”

แล้วหมอก็เล่าต่อ “ระหว่างที่เขาเดินอยู่ในป่า จู่ๆ ก็มีหมียักษ์โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้เขาเลยรีบหยิบร่มขึ้นมาแล้วกดปุ่มตรงก้านจับ คนไข้รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่รู้สิ เกิดอะไรขึ้นเหรอหมอ?”

“หมีก็ล้มลงและสิ้นใจตรงนั้นเลย”

“เฮ้ย!! เป็นไปไม่ได้!!” ชายชราตกใจ

“ใช่ ผมก็ว่างั้นแหละ” หมอตอบ