วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ
พ่อชวนลูกออกไปเดินเล่นยังชายป่า พอถึงทางโค้ง พ่อหยุดเดินแล้วถามลูกว่า นอกจากเสียงนกร้องแล้ว ลูกได้ยินเสียงอะไรอีก
ลูกหยุดเดินแล้วเงี่ยหูฟัง ก่อนจะตอบว่านอกจากเสียงนกร้องแล้ว ยังมีเสียงรถม้าวิ่งอยู่
พ่อบอกว่าถูกต้องแล้ว และนั่นเป็นรถม้าที่ไม่ได้บรรทุกอะไร
ลูกแปลกใจจึงถามพ่อว่ารู้ได้ไงว่านั่นเป็นรถม้าเปล่า
พ่อตอบว่า รถม้ายิ่งว่างเปล่า เสียงก็จะยิ่งดัง
พอเด็กน้อยโตขึ้น ทุกครั้งที่เจอคนที่ชอบคุยโม้โอ้อวด พูดจาโอหังชอบตัดบทคนอื่น เขามักจะมีความรู้สึกเหมือนพ่อมายืนกระซิบอยู่ข้างหูว่า “รถม้ายิ่งว่างเปล่า เสียงก็จะยิ่งดัง”
คนที่มีความเชี่ยวชาญในการเดินข้ามห้วยน้ำลำธาร ก่อนที่จะลุยลงน้ำ เขามักหยิบก้อนหินขึ้นมาก้อนหนึ่งแล้วปาไปกลางน้ำ
ละอองน้ำยิ่งกระจายสูงขึ้นเท่าไหร่ น้ำในลำธารก็จะยิ่งตื้นเท่านั้น
ในทางตรงกันข้าม ถ้าละอองน้ำกระเซ็นขึ้นมายิ่งน้อยฉันใด น้ำจะยิ่งลึกมากขึ้นฉันนั้น
น้ำนิ่งไหลลึก น้ำลึกไร้เสียง
รถม้ายิ่งว่างเปล่า เสียงก็จะยิ่งดัง
ขอบคุณนิทานจาก LinkedIn | Supak Manop – รถม้ายิ่งว่างเปล่า เสียงก็จะยิ่งดัง (บาง source ก็ระบุว่าแปลและเรียบเรียงโดยขจรศักดิ์)