วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำตกบนเนินเขา

พอมันเงยหน้าขึ้นมา ก็มองเห็นลูกแกะตัวหนึ่งกำลังกินน้ำที่ไหลลงไปเบื้องล่าง นี่มันอาหารอันโอชะชัดๆ! หมาป่าคิดในใจ จึงเดินลงไปหาลูกแกะแล้วพูดว่า

“เจ้าบังอาจมากวนน้ำที่ข้ากำลังกินอยู่ให้เลอะโคลนสกปรกได้อย่างไร”

“เปล่านะท่าน ข้าเปล่า” เจ้าลูกแกะพูด “ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ ข้าก็ไม่ได้เป็นต้นเหตุแน่นอน เพราะน้ำนี้ไหลลงมาจากตรงที่ท่านยืนอยู่ก่อนแล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นละก็ ทำไมช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้วเจ้าถึงมาด่าว่าข้าเสียๆ หายๆ ด้วย”

“เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน ปีที่แล้วข้ายังเดินไม่ได้ด้วยซ้ำ” ลูกแกะค้านสุดตัว

เจ้าหมาป่าคำราม “ถ้าไม่ใช่เจ้า ก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ”

ว่าแล้วเจ้าหมาป่าก็กระโจนเข้าตะครุบลูกแกะผู้น่าสงสาร และขย้ำกินอย่างเอร็ดอร่อย

---

ขอบคุณนิทานจากเว็บกัลยาณมิตรเว็บกัลยาณมิตร