ใครที่เคยดูหนัง Harry Potter ย่อมรู้จัก “ควิดดิช” กีฬาเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนแต่ละบ้านของโรงเรียนพ่อมดฮอกวอตส์

เกมนี้มีลูกบอล 3 อยู่ประเภท

Quaffle ใช้ในการทำแต้มคราวละ 10 แต้ม

Bludger ใช้เพิ่มอุปสรรคให้ผู้เล่น สามารถชนผู้เล่นให้ตกจากไม้กวาดได้

Golden Snitch เมื่อจับได้จะถือว่าสิ้นสุดเกม และได้คะแนนเพิ่ม 150 แต้ม

ผู้เล่นแต่ละทีมจะมี 7 คน 4 ตำแหน่ง ได้แก่

Chaser 3 คน ทำหน้าที่ยิงประตูฝ่ายตรงข้ามด้วยลูกควัฟเฟิล
Keeper 1 คน ผู้รักษาประตู
Beater 2 คน ทำหน้าที่ตีลูกบลัดเจอร์โจมตีฝ่ายตรงข้าม
Seeker 1 คน ทำหน้าที่จับโกลเด้นสนิทช์

ผมคิดว่าควิดดิชก็จำลองชีวิตคนเราได้ดีเหมือนกัน

เราน่าจะใช้เวลาส่วนใหญ่กับการเล่นเป็นเชสเซอร์ที่มุ่งตามหาความสำเร็จและอยาก “ยิงประตู” ให้ได้

ได้แฟนสวย/หล่อ – 10 แต้ม
ได้ 10,000 followers – 10 แต้ม
เก็บเงินได้ 1 ล้าน – 10 แต้ม

คำถามที่น่าสนใจก็คือ เราเคยคิดจะเล่นตำแหน่งซีกเกอร์บ้างมั้ย

คำว่า chase แปลว่า “ไล่ล่า” ส่วนคำว่า seek แปลว่า “แสวงหา”

การไล่ล่านั้นตื่นเต้นและเร้าใจ ส่วนการแสวงหานั้นไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ จะอวดใครก็ไม่ได้ หลายครั้งก็คว้าน้ำเหลว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เราแสวงหานั้นมีอยู่จริงรึเปล่า

ในขณะที่ผู้เล่นส่วนใหญ่กำลังสาละวนกับการยิงลูกควัฟเฟิลเข้าประตู หรือจ้องทำลายฝ่ายตรงข้ามด้วยลูกบลัดเจอร์ จะมีสักกี่คนในสนามที่สนใจ “โกลเด้นสนิทช์”?

โกลเด้นสนิทช์ในที่นี้คืออะไร ขึ้นอยู่กับว่าเรามีมุมมองและความเชื่อแบบไหน

สิ่งสำคัญที่อยากจะย้ำเตือนก็คือ การยิงลูกควอฟเฟิลเข้าประตูนั้นเป็นเกมที่ไม่มีวันจบ

เกมจะจบก็ต่อเมื่อเราจับโกลเด้นสนิทช์ได้ และสิ่งที่ได้มาก็แทบจะการันตีว่าเราจะเป็น “ผู้ชนะ” ในเกมชีวิตนี้

ขอเป็นกำลังใจให้ seeker จับ “โกลเด้นสนิทช์” ได้สำเร็จนะครับ