คนเราทุกคนแสวงหาความสุขความสบาย ซึ่งบางทีมันก็คล้ายกับดาบสองคม

เพราะถ้าชีวิตนี้เจอแต่ความสุขมาตลอด เมื่อต้องเจอความทุกข์เราอาจไม่รู้ว่าจะรับมือกับมันยังไง

หรือถ้าเราเจอแต่คนดีๆ มาตลอด เราอาจกลายเป็นคนโลกสวยและไม่เท่าทันคนแย่ๆ ที่คอยเอาเปรียบ

หากเราคาดหวังที่จะเจอแต่เรื่องดีๆ และไม่เผื่อใจเอาไว้บ้างเลย เมื่อเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น เรานี่แหละที่จะ hurt ที่สุด

เพราะสมการของความสุข เขียนออกมาได้ดังนี้

ความสุข = ความจริง – ความคาดหวัง

ถ้าชีวิตเคยชินกับความสบาย ความคาดหวังของเราก็จะสูงลิบลิ่ว

แต่โลกแห่งความจริงมันไม่ได้มีแต่เรื่องบวก ถ้าความจริงคะแนนต่ำ แต่ความคาดหวังเราสูง ความสุขของเราก็จะติดลบ

ดังนั้น หลายครั้งที่เราเจ็บปวดจะเป็นจะตาย ไม่ใช่เพราะว่าโลกนั้นโหดร้าย แต่เพราะเราเปราะบางเกินไปเอง คิดภาพสมัยวัยรุ่นที่เราอกหักจนกินอะไรไม่ลง มองกลับไปก็ยังคงรู้สึกตลกตัวเองว่าเป็นอะไรมากมั้ย

มองโลกในแง่ดีนั้นดีแน่ แต่ต้องเผื่อใจที่จะเจอเรื่องแย่ๆ เอาไว้

เพราะโลกแห่งความจริงนั้นมีทั้งดีและร้ายสลับกันไป

เจอเรื่องดีก็ดีไป ถ้าเจอเรื่องร้ายก็เติบโตครับ