นโปเลียน โบนาปาร์ต คือจักรพรรดิของฝรั่งเศสเมื่อประมาณ 200 ปีที่แล้ว

หนึ่งในนิสัยของนโปเลียนคือการตอบจดหมายช้า

นโปเลียนสั่งเลขาไว้ว่า จดหมายใดก็ตามที่ส่งถึงพระองค์ ให้รอ 3 สัปดาห์ก่อนแล้วจึงค่อยเปิดซอง

เมื่อถึงเวลาเปิดจดหมาย นโปเลียนจะพบว่าหลายอย่างที่เป็น “เรื่องสำคัญ” นั้นได้คลี่คลายไปด้วยตัวมันเอง จึงไม่มีความจำเป็นต้องทำอะไรและไม่ต้องตอบจดหมายนั้นเลยด้วยซ้ำ

กิจกรรมในชีวิตเราแบ่งออกได้เป็นสี่อย่าง

สำคัญและเร่งด่วน สำคัญและไม่เร่งด่วน ไม่สำคัญแต่เร่งด่วน ไม่สำคัญและไม่เร่งด่วน

เรามักจะเผลอนึกว่าเรื่องเร่งด่วนนั้นสำคัญ อะไรก็ตามที่เป็นกระแสเราจึงต้องเกาะไปกับเขาด้วย ซึ่งนั่นส่งผลให้เรามีชีวิตรีบเร่งตลอดเวลาเพราะ Fear of Missing Out (FOMO) มันรุนแรง

แต่สิ่งหนึ่งที่ควรระลึกไว้ คือเรื่องสำคัญที่แท้จริงนั้นมันจะสำคัญอยู่วันยังค่ำ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขภาพ ความสัมพันธ์ การเรียนรู้ หรือการสร้างสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยั่งยืน มันคือสิ่งที่เราไม่ควรละเลย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน

ส่วนเรื่องที่แท้จริงแล้วไม่สำคัญนั้น พอเวลาผ่านไปมันก็จะค่อยๆ สูญสิ้นความเร่งด่วนและความสำคัญไปโดยปริยาย เราจึงไม่มีความจำเป็นต้องเป็นเดือดเป็นร้อน ทุรนทุรายให้เสียแรงและเวลาไปกับมันแต่อย่างใด

ใช้ชีวิตให้ช้าลง มองให้ออกว่าอะไรที่เราควรใส่ใจ

แล้วเราจะมีชีวิตที่ก่อประโยชน์ได้โดยไม่ต้องเหนื่อยจนเกินงามครับ

---

ขอบคุณประกายความคิดจากหนังสือ Stillness Is the Key by Ryan Holiday