วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ชายชราคนหนึ่งมีกาน้ำชาโบราณเก่าแก่สูงค่ามีอายุกว่าร้อยปี เขาวางชุดกาน้ำชานี้ไว้ที่หัวเตียงอย่างทะนุถนอม

คืนหนึ่ง ท่ามกลางความมืด มือของชายชราปัดไปโดนฝากาน้ำชาตกลงพื้น

ชายชราทั้งโกรธทั้งเจ็บใจ และในเมื่อเขาได้ทำฝากาน้ำชาแตกไปแล้ว จะเก็บตัวกาไว้ดูให้เจ็บใจซ้ำอีกทำไม คิดได้ดังนั้นเลยหยิบกาน้ำชาเขวี้ยงออกไปนอกหน้าต่าง

รุ่งเช้า ชายชราตื่นขึ้นมา เห็นฝากาน้ำชาหล่นอยู่บนรองเท้าที่ข้างเตียงโดยไม่มีอะไรแตกเสียหาย แต่พอคิดได้ว่าเขาเขวี้ยงกาน้ำชาออกนอกหน้าต่างทิ้งไปแล้วก็เลยยิ่งเจ็บใจ จึงกระทืบฝากาน้ำชาจนแตกละเอียด

พอตอนสาย ชายชราเดินออกไปหน้าบ้าน จึงเห็นว่ากาน้ำชาที่เขวี้ยงทิ้งไปเมื่อคืนนั้นยังคาอยู่บนต้นไม้โดยไม่มีอะไรบุบสลาย

ชายชราหัวเราะเสียงดังลั่น

—–

ขอบคุณนิทานจากเว็บนิทานน้ำใจไมตรี