แต่มันก็ยังเป็นปัญหาของเราอยู่ดี

“This is not your responsibility but it is your problem.”
—Cheryl Strayed

ปัญหาหลายอย่างเกิดจากคนอื่นทำเอาไว้ แล้วมาทิ้งให้เราแก้ไข

บ่อยครั้งจึงอดถามตัวเองไม่ได้ว่า “ทำไมเรา(กู)ต้องมานั่งทำอะไรอย่างนี้ด้วย” ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ความรับผิดชอบของเราเลยซักนิด

มนุษย์เป็นสัตว์ที่โปรดปรานความยุติธรรมและการพยายามหาเหตุผล เราจึงรู้สึกแย่เมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เราไม่ได้ก่อและยากที่จะเข้าใจได้

แต่ชีวิตก็เป็นเช่นนั้นเอง การมัวแต่มองหาเหตุผลหรือเรียกร้องความเป็นธรรมรังแต่จะทำให้เราเสียเวลาและสุขภาพจิตเปล่าๆ

สู้หยุดบ่น กลับมาแก้ปัญหาที่อยู่ตรงหน้าให้เรียบร้อย แล้วพยายามป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกในอนาคตน่าจะดีกว่ามั้ย?