“Education is what remains after one has forgotten what one has learned in school.”
การศึกษาคืออะไรก็ตามที่เหลืออยู่หลังจากที่คุณลืมเรื่องที่คุณเรียนไปหมดแล้ว
– Albert Einstein
—–
สมัยป.ตรีผมเรียนวิศวะไฟฟ้า และวิชาที่ชอบน้อยที่สุดคือวิชา Electromagnetics ที่ว่าด้วยเรื่องสนามแม่เหล็กไฟฟ้า
จำได้ว่าเรียนไปอมทุกข์ไป ยิ่งเรียนยิ่งรู้สึกห่างไกลขึ้นทุกที
วันก่อนผมเคลียร์เอกสารเก่าๆ ด้วยวิธีคอนมาริ ก็เผอิญเจอเล็คเชอร์โน๊ตและการบ้านของวิชานี้
ผมนั่งมองสิ่งที่เขียนด้วยลายมือตัวเองอย่างฉงนสนเท่ห์ เพราะอ่านแทบไม่รู้เรื่องเลย ราวกับว่าสิ่งที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าเป็นภาษาจากมนุษย์ต่างดาว
นี่เราเรียนอะไรไปวะเนี่ย?
—–
จริงหรือไม่ที่ว่าสิ่งที่เราเรียนที่โรงเรียน แทบจะไม่ได้เอามาใช้ในชีวิตจริง?
วิชาสังคมบอกว่าบรรพบุรุษไทยมาจากเทือกเขาอัลไต แล้วไงต่อ?
วิชาฟิสิกส์สอนให้เราคำนวณแรงของรอกเดี่ยวตายตัว เพื่อ!?
วิชาลูกเสือสอนเราผูกเงื่อนไม่รู้กี่ชนิด ตอนนี้ผูกเป็นแต่เงื่อนพิรอด (แต่ส่วนใหญ่เราก็ผูกเหมือนผูกเชือกรองเท้าอยู่ดี)
แน่นอน พื้นฐานของบางวิชาก็สามารถนำไปต่อยอดได้ (เช่นการคำนวณแรง ซึ่งจำเป็นต่อวิชาชีพวิศวกร)
แต่ใช่หรือไม่ว่า วิชาต่างๆ ที่เราเคี่ยวเข็ญกันอยู่นั้น สุดท้ายแล้วก็เพียงเพื่อที่จะให้ได้ใบปริญญา ที่จะช่วยการันตีว่าเราคือ “ทรัพยากรมนุษย์” ที่เหมาะสมต่อการนำไปหล่อเลี้ยงเครื่องจักรแห่งทุนนิยม
—–
สิ่งที่อยู่ในหลักสูตรมีประโยชน์น้อยมากก็จริง
แต่ทักษะที่ “แถม” มากับชีวิตในโรงเรียนกลับมีประโยชน์อย่างมหาศาล
- การทำความรู้จักกับคนแปลกหน้า (ที่จะกลายเป็นเพื่อนเราไปอีกหลายสิบปี)
- การทำตามหน้าที่ของตน (เรียนหนังสือ ทำเวร สอบ)
- ประชาธิปไตย (เลือกหัวหน้าชั้น)
- ความเคารพนอบน้อมต่อผู้ใหญ่ (สวัสดีครับคุณครู!)
- วิธีการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ (Learning how to learn)
- วิธีการวางตัวเมื่ออยู่ต่อหน้าเพศตรงข้าม (ปั๊ปปี้เลิฟ)
- การบริหารเงิน (โดยเฉพาะเด็กที่ค่าขนมเป็นรายสัปดาห์)
- ความอดทน (ตื่นเช้า ทำการบ้าน)
- ความขยันหมั่นเพียร (โดยเฉพาะพวกที่อยู่ห้องคิง)
- ความมีน้ำใจ (ให้เพื่อนยืมยางลบ)
ซึ่งเรื่องเหล่านี้ ไม่มี “ออกสอบ” เลยสักนิด
ดังนั้น ผมคงไม่ห่วงเท่าไหร่ถ้าลูกไม่ได้เกรด 4 ทุกวิชา
แต่คงจะให้ความสำคัญกับ “ของแถม” ข้างบนนี้มากกว่า ว่าลูกเราซึบซัมทักษะที่จำเป็นต่อชีวิตเหล่านี้ได้ดีแค่ไหน
เพราะนั่นต่างหากคือจุดประสงค์ที่แท้จริงของการไปโรงเรียน
—–
ขอบคุณภาพจาก Pixabay.com
อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/
อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (ถ้ากด Get Notifications ใต้ปุ่ม Like หรือเลือก See First ใต้ปุ่ม Following ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)
ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”