เชื่อว่าทุกคนที่เคยลงทุนคงเคยได้ยินคำว่า Low Risk / Low Return, High Risk / High Return มานานแล้ว
นั่นคือ ถ้าไม่ค่อยกล้าเสี่ยง ก็ต้องยอมได้ผลตอบแทนต่ำๆ แต่ถ้าอยากได้ผลตอบแทนสูงๆ ก็ต้องยอมรับความเสี่ยงที่สูงขึ้นไปด้วย
พวกผู้ใหญ่ชอบแบบเซฟๆ ก็เอาเงินฝากธนาคาร หรือไม่ก็ซื้อพันธบัตร ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะได้ผลตอบแทนไม่เกิน 5% ต่อปี
พวกคนหนุ่มสาวที่พร้อมจะเสี่ยงเพิ่มขึ้นเพื่อแลกกับโอกาสได้ผลตอบแทนที่ดีขึ้น ก็อาจลงทุนในตลาดหุ้น ตลาดเงิน หรือตราสารอนุพันธ์
หรือถ้าใจร้อนยิ่งกว่านั้น (อย่างพวกวัยรุ่น) ก็อาจจะไปลงกับการแทงบอลซะเลย ถ้าถูกทีก็อาจได้ผลตอบแทนหลายร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ถ้าพลาดก็หมดตัวได้
ในโลกของการเงิน ดูเหมือนว่าทุกการลงทุน (หรือการพนัน) อยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ Low Risk/Low Return, High Risk/High Return กันทั้งนั้น
แต่ถ้าเรามอง “ผลตอบแทน” ไปไกลกว่าเรื่องของเงิน เราก็อาจจะเจอการลงทุนที่เป็น Low Risk / High Return หรือความเสี่ยงต่ำ ผลตอบแทนสูงก็เป็นได้
ยกตัวอย่างเช่น
เขียนบล็อก
คุณสามารถเริ่มบล็อกของตัวเองโดยไม่ต้องเสียเงินซักบาท เพียงแค่คุณเข้าไปใน wordpress.com และสมัครสมาชิก คุณก็จะมีบล็อกของตัวเองได้ภายในห้านาทีแล้ว การลงทุนเขียนบล็อกแทบจะมีความเสี่ยงต่อเมื่อเราคาดหวังสูงเท่านั้น แต่ถ้าเราเขียนบล็อกด้วยเจตนาเพียงแค่อยากจะแบ่งปันเรื่องราวดีๆ หรืออยากจะจดบันทึกความคิดของเราให้คนที่เราแคร์ได้อ่าน การเขียนบล็อกก็เป็นเรื่องที่คุ้มค่าเอามากๆ แล้วยิ่งถ้ามีคนเข้ามาอ่านแล้วบอกว่าบทความของเรามีประโยชน์ ก็ย่อมทำให้เราปลาบปลื้มใจในแบบที่เงินหาซื้อให้ไม่ได้
ออกกำลังกาย
ถ้าเราไม่ได้ไปเล่นอะไรที่โลดโผนหรือฝืนอะไรเกินไป การออกกำลังกายก็มีความเสี่ยงต่ำมากๆ เช่นกัน การออกกำลังกายไม่จำเป็นต้องวิ่งหรือปั่นจักรยานเป็นสิบกิโลแค่ลองเปลี่ยนจากขึ้นลิฟต์มาเดินขึ้น-ลง บันได หรือทำงานบ้าน ก็ถือเป็นการออกกำลังกายที่ทำได้ฟรีๆ ไม่ต้องเสียค่าสมาชิกหรืออุปกรณ์ใดๆ
กล่าวขอบคุณ
ฝรั่งมีประโยคที่ว่า Take it for granted ถ้าให้แปลเป็นไทยคือการเห็นเป็นของตายหรือคาดหวังว่าจะต้องได้รับการบริการจากคนนั้นคนนี้อยู่แล้วเลยไม่ได้มองเห็นค่าเท่าที่ควร หัวหน้าผมชอบยกตัวอย่างทีม IT Support กับทีม HR ตรงที่เวลาที่พวกเขาทำงานได้ดีจะไม่มีใครชมเลย แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่มีปัญหามักจะโดนไล่บี้จนเกือบเสียผู้เสียคน (ลองนึกภาพอินเตอร์เน็ตเจ๊งทั้งองค์กร หรือเงินเดือนออกช้าดูนะครับว่า สองทีมนี้จะโดนด่าเละแค่ไหน) คนกลุ่มนี้จึงมักจะเป็นพวก overworked, underappreciated (ทำงานหนักเกินไป คนเห็นคุณค่าน้อยเกินไป) ดังนั้นผมคิดว่าเราควรจะกล่าวขอบคุณคนเหล่านี้ให้มากกว่านี้หน่อย
นั่งสมาธิ
ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาผมเห็นเพื่อนร่วมงานชาวต่างชาติเขียนเรื่องการนั่งสมาธิถึงสามครั้ง และคนที่เขียนแต่ละตอนก็มาจากคนละประเทศด้วย ซึ่งนั่นแสดงว่าฝรั่งเริ่มหันมาสนใจศาสตร์นี้มากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่เขาน่าจะนับถือศาสนาคริสต์ซะเป็นส่วนใหญ่
เราเองในฐานะคนไทยที่มีสัดส่วนชาวพุทธสูงที่สุดเป็นอันดับหนึ่งของโลก ย่อมรู้จักการนั่งสมาธิมาตั้งแต่เด็ก แต่ผมไม่แน่ใจว่าพวกเราเองเห็นคุณค่าเรื่องการนั่งสมาธินี้แค่ไหน เพราะอะไรที่อยู่ใกล้ๆ ตัวเรามัก take it for granted
แต่ผมคิดว่าการนั่งสมาธินั้นเป็นหนึ่งในกิจกรรม Low Risk / High Return แบบขั้นสุด เพราะแค่นั่งเงียบๆ เฉยๆ เพียงวันละห้านาที ก็ถือเป็นการ “ออกกำลังใจ” ที่จะช่วยให้เราคลายกังวล หลับสนิทยิ่งขึ้น หัวสมองปลอดโปร่ง เข้าใจตัวเอง อยู่กับปัจจุบัน และรักษาสมดุลย์ในใจได้แม้ว่าสถานการณ์จะเลวร้าย ซึ่งทักษะเหล่านี้เป็น “ผลตอบแทน” ที่มีค่ามหาศาล
ก่อนจะจบบทความนี้ ผมอยากให้ทุกคนได้ดูการ์ตูนสองนาที ผมว่ามันเป็นวีดีโอที่อธิบายการนั่งสมาธิที่เข้าใจง่ายและลึกซึ้งเอามากๆ
ใครมีความเห็นหรือคำถามอะไรมาพูดคุยกันได้ที่ Facebook Page: Anontawong’s Musings นะครับ
—–
ขอบคุณภาพจาก Wikimedia
อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/
อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (ถ้ากด Get Notifications ใต้ปุ่ม Like หรือเลือก Show First ใต้ปุ่ม Following ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)
ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”
Anontawong's Musings 