“You have to learn to quit being right all the time, and quit being smart all the time, and quit thinking this is a contest about how smart you are and how right you are, and realize that you are here to make a positive difference in the world. And being smart and being right is probably no longer the way to do that.

See when you’re in school, you take test after test, after test, after test. You have to prove you’re smart over and over. Thousands of times, you have to prove you’re smart. It’s very difficult to stop. We are programmed to prove we’re smart.”

Marshall Goldsmith

การเรียนการสอนมันบ่มเพาะให้เราต้องแสดงความเก่งกาจของตัวเอง

หากไม่อยากเรียนซ้ำชั้น เราต้องสอบให้ผ่าน ต้องพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นว่าฉันมีดีพอที่จะไปต่อนะ

เมื่อเข้าสู่วัยทำงาน เราก็ไม่วายต้องพิสูจน์ตัวเองกันอีก พิสูจน์ว่าเราขยัน พิสูจน์ว่าเราทำงานได้ดี พิสูจน์ว่าเราอยู่เหนือค่าเฉลี่ย

ความที่อยากดูดี อยากดูเป็นคนฉลาด ทำให้เรามีชีวิตที่ตึงเครียดและต้องระแวดระวังตลอดเวลา

มันจะทำให้เราไม่กล้าถาม ไม่กล้ายอมรับว่าเราไม่รู้

และที่หนักที่สุดคือไม่กล้ายอมรับว่าเราผิด

แต่ถ้าเราเป็น “คนถูก” ตลอดเวลา เราจะฉลาดขึ้นได้อย่างไร

นี่คือ paradox อันเป็นความย้อนแย้งของชีวิต

หากเราเสพติดการเป็นคนฉลาด เสพติดการเป็นคนถูก มันจะทำให้เราย่ำอยู่กับที่ แถมยังมีความเหิมเกริมเป็นเครื่องประดับ

แต่หากเรายอมรับในความไม่รู้ของตัวเอง และมีความถ่อมตนทางปัญญามากพอ นั่นต่างหากที่จะทำให้เราได้ไปต่อ และเป็นคนที่ฉลาดขึ้นได้จริงๆ ครับ