บางทีเราก็ให้เครดิตตัวเองน้อยเกินไป

ยิ่งถ้าเราชอบเปรียบเทียบกับผู้อื่น คิดว่าเรายังไม่ใช่ตัวจริง คิดว่ายังทำได้ไม่ดีพอ ยังต้อง smarter, faster, better

การเงยหน้ามองยอดเขา บางทีก็ทำให้เราฮึดสู้ แต่บางทีก็ทำให้เราท้อได้เหมือนกัน

ซึ่งในกรณีนั้น ให้ลองมองกลับหลัง แล้วจะรู้ว่าเราเดินทางมาไกลแค่ไหน

นับจากวันที่เรียนจบมา เงินเดือนแรกได้เท่าไหร่ อ่อนหัดและอ่อนต่อโลกเบอร์ไหน ได้ทำงานมากี่ร้อยกี่พันโปรเจ็ค สร้างเนื้อสร้างตัว สร้างครอบครัว สร้างรอยยิ้มมาแล้วเท่าไหร่

เราได้สร้างคุณค่าให้กับคนรอบตัวมาไม่น้อย และถ้าตัวเราในวัยเด็กได้มาเจอตัวเราในวันนี้ เขาก็น่าจะมองเราด้วยสายตาที่ชื่นชม

ไม่ใช่เพราะว่าเราสำเร็จมาแล้วทุกอย่าง แต่เพราะว่าเราทำทุกอย่างด้วยความซื่อตรงและตั้งใจ เจออะไรยากๆ ก็แข็งแกร่งพอที่จะผ่านมันมาถึงจุดนี้ได้

ตบไหล่ตัวเองบ้าง ให้เครดิตตัวเองบ้างว่าเรานี่ก็ใช้ได้เหมือนกัน!