ความทุกข์ใจของเรามักจะมาจากสองเรื่อง คือเรื่องที่อยากได้แล้วไม่ได้ กับเรื่องที่ไม่อยากได้แล้วดันได้

ส่วนความสุขใจของเรานั้นมักจะมาจากเรื่องเดียว คืออยากได้แล้วได้

เรื่องที่เรามักมองข้ามเสมอ ก็คือเรื่องที่เราไม่อยากได้แล้วเราไม่ได้

พูดอีกอย่างก็คือเรื่องร้ายๆ ที่ไม่ได้เกิดนั่นเอง

ในวันวันหนึ่งมีเรื่องร้ายๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้มากมาย แต่มันก็ไม่ได้เกิดกับเรา

ขับรถไปข้างนอก รถอาจจะชนก็ได้ แต่รถเราไม่ชน
คอมที่ใช้ทำงานอาจจะแฮงค์เมื่อไหร่ก็ได้ แต่มันไม่แฮงค์
มือถือหลุดมือตกพื้นหน้าจออาจจะแตกก็ได้ แต่จอไม่แตก
เราอาจจะติดโควิดก็ได้ แต่เราไม่ติด
คนที่เรารักอาจจะป่วยก็ได้ แต่เขาไม่ป่วย
บริษัทที่เราอยู่อาจจะเจ๊งก็ได้ แต่มันไม่เจ๊ง

Many things could have gone wrong, but they didn’t.

แต่เรามองข้ามสิ่งเหล่านี้ ไม่ได้นับมันเป็นโชคดี เพราะเรา take them for granted คิดว่าเป็นของตาย คิดว่ามันเป็นเรื่องที่เราต้องได้อยู่แล้ว

แต่ชีวิตไม่ได้แน่นอนขนาดนั้น หลายอย่างที่เรามั่นใจหนักหนาก็พลิกล็อคต่อหน้าต่อตามาแล้ว

ถ้าเราเข้าใจในความอนิจจังของชีวิต เราจะรู้สึกขอบคุณสิ่งร้ายๆ ที่ไม่ได้เกิด และเห็นคุณค่าของสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นอยู่ทุกวันมากกว่านี้

และเราจะรู้ตัวว่าแท้จริงแล้วเราเป็นคนโชคดีแค่ไหนครับ