มาสายเพราะรถติด (ออกจากบ้านช้า)
เช็คเมลเพราะเผื่อมีงานสำคัญ (เคยชิน)
เข้าเฟซเพื่อคลายเครียด (ทุกสิบห้านาที)
ไม่มีเวลาทำงานสำคัญเพราะงานแทรก (งานสำคัญมันยาก งานแทรกมันง่ายดี)
ทำงานผิดเพราะหัวหน้าสั่งไม่เคลียร์ (สงสัยแล้วเราไม่ถาม)
เพื่อนร่วมงานทำตัวแย่เราเลยต้องทำตัวแย่กลับ (เหรอ?)
เราจึงเป็นโรงงานผลิตข้ออ้าง
เปิดทำการตั้งแต่ฟ้าสางยันหลับไหล
มันคือกลไกของกิเลสที่ช่วยให้เราไม่ต้องสบตากับความจริง
ความจริงที่ว่าเราเองนี่แหละที่เป็นต้นเหตุของปัญหาทั้งหมดครับ
ขอบคุณประกายความคิดจากหนังสือ วิธีพาตัวเองออกจากกล่องใบเล็ก ของ The Arbinger Institute