เพราะบางทีการไปบอกให้คนๆ หนึ่งปล่อยวางตอนที่สูญเสียไปแล้วนั้นมันอาจจะช้าเกินไป

เหมือนเพื่อนเพิ่งอกหักใหม่ๆ การบอกให้เขาปล่อยวางนั้นแทบไม่ช่วยอะไรเลย เพราะมันยึดไปแล้ว เสียใจไปแล้ว ปล่อยวางจึงเป็นเพียงคำพูดที่ฟังแล้วเข้าใจแต่ทำตามไม่ได้

สิ่งที่ควรจะทำมากกว่าคือปล่อยวางตั้งแต่ตอนที่มันยังดีๆ อยู่

มองให้เห็นว่าของที่เรามี คนที่เราอยู่ด้วย และหัวโขนที่เราสวมใส่อยู่นั้นมันจะไม่ได้อยู่กับเราไปตลอด เราอาจสูญเสียมันไปได้ทุกเมื่อ

ฝึกซ้อมปล่อยวางบ่อยๆ แล้วจะได้ประโยชน์อย่างน้อยสองข้อ

หนึ่ง คือเรามีแนวโน้มที่จะปล่อยวางได้ง่ายขึ้นในวันที่การเปลี่ยนแปลงมาถึง

สอง คือเราจะเห็นคุณค่าในสิ่งที่เรามี และจะได้ทะนุถนอมมันอย่างดีที่สุดครับ