วันนี้วันศุกร์ มาฟังนิทานกันนะครับ

ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีต้นมะกอกและต้นมะเดื่อยืนอยู่ใกล้ๆ กัน

เมื่อถึงฤดูหนาวต้นมะเดื่อก็ได้ผลัดใบออกจนเหลือแต่กิ่งก้านที่ไร้ใบ ต้นมะกอกเห็นดังนั้นจึงหัวเราะเยาะ

“เจ้าต้นมะเดื่อที่น่าเวทนา เจ้าคงต้องทนอยู่ในสภาพที่น่าเกลียดแบบนี้ไปอีกนานจนกว่าฤดูหนาวนี้จะผ่านพ้นไป ผิดกับข้าที่ยังคงมีใบเขียวชอุ่ม”

หลายวันต่อมาหิมะได้ตกลงมาอย่างหนักและจับตัวอยู่ตามใบและกิ่งก้านของต้นมะกอกจนเต็มไปหมด

ในไม่ช้าต้นมะกอกก็แบกรับน้ำหนักของหิมะไว้ไม่ไหว กิ่งก้านของมันหักลงระเนระนาด

ต้นมะเดื่อจึงกล่าวกับต้นมะกอกว่า

“แม้ข้าจะผลัดใบจนเหลือแต่กิ่งก้าน แต่นี่แหละคือเหตุผลที่ทำให้ข้าผ่านฤดูหนาวนี้ไปได้โดยไม่ได้รับอันตรายใดๆ”

—–

ขอบคุณนิทานจากเว็บเมืองไทย ต้นมะกอกและต้นมะเดื่อ