มีชายคนหนึ่งกระหืดกระหอบไปหานักปราชญ์ท่านหนึ่งแล้วพูดขึ้นมาว่า “ข้ามีข่าวจะมาบอกกับท่าน”
นักปราชญ์ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า “เรื่องที่ท่านจะเล่าร่อนผ่านตะแกรงสามชั้นแล้วหรือยัง?”
ชายคนนั้นไม่เข้าใจ “ตะแกรงสามชั้น…ตะแกรงสามชั้นไหน?”
“ตะแกรงชั้นแรกคือ ความจริง ข่าวที่ท่านจะเล่าเป็นความจริงหรือเปล่า?”
“ไม่รู้เหมือนกัน ข้าฟังมาจากที่เขาเล่า”
นักปราชญ์พูดต่อว่า “ตอนนี้ท่านลองใช้ตะแกรงชั้นที่สองตรวจสอบดู ข่าวที่ท่านจะบอกข้า แม้จะไม่ใช่ความจริง แต่ก็ควรจะเป็นข่าวที่มีเจตนาดี”
ชายนั้นลังเลสักครู่แล้วพูดว่า “ไม่ ข่าวนี้มีเจตนาตรงข้ามกันเลย”
“ถ้าอย่างนั้นเราจะใช้ตะแกรงชั้นที่สาม ข้าจะถามท่านอีกครั้ง ข่าวที่ทำให้ท่านเร่งรีบอย่างนี้เป็นข่าวสำคัญหรือเปล่า?”
ชายคนนั้นรู้สึกเขินนิดๆ “ก็ไม่ได้สำคัญอะไร”
นักปราชญ์ยิ้มน้อยๆ “เรื่องที่ท่านจะเล่าให้ข้าฟัง อาจไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ได้มีเจตนาที่ดี แล้วก็ไม่สำคัญ งั้นก็อย่าเล่าเลย ข่าวนั้นจะได้ไม่รบกวนจิตใจของท่านและข้า”
