ตอนที่ปรายฝนอายุหนึ่งเดือน เจ้าตัวจ้อยจะร้องไห้ด้วยสี่สาเหตุหลักๆ คือ หนาว อึ หิว และง่วง

ตอนนี้เจ้าตัวจ้อยอายุหนึ่งขวบนิดๆ แล้ว

ความหนาวทำอะไรปรายฝนไม่ได้แล้ว เพราะปรายฝนเป็นเด็กขี้ร้อน

ส่วนอึก็ทำอะไรปรายฝนไม่ได้เช่นกัน สามารถนั่งเล่นต่อได้หน้าตาเฉย ผมกับแฟนเองนี่แหละที่ทนกลิ่นไม่ไหวจนต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมให้

แต่ก็ยังเหลือเรื่องหิวและง่วงอยู่

และที่เพิ่มขึ้นมาคือจะร้องตอนที่แม่จะไปทำงาน (เพราะเริ่มรู้เรื่องแล้วว่าแม่จะไม่อยู่ทั้งวัน)

หิวเมื่อไหร่ก็ร้องจ้า ง่วงเมื่อไหร่ก็จะงอแง แม่ไปไหนก็จะร้องตาม

เราทุกคนก็เคยผ่านช่วงเวลานี้ เพราะทุกคนเคยเป็นเด็กด้วยกันทั้งนั้น

และผมกำลังสงสัยว่าเรายังติดนิสัยเหล่านี้มาจนโต

นี่คือเหตุผลที่เวลาเราหิว เราก็จะต้องรีบหาอาหารเข้าปาก หรือถ้าไม่ได้กินข้าวก็จะหงุดหงิดฉุนเฉียว

และเป็นเหตุผลที่ แม้จะถึงเวลาที่ต้องลุกจากเตียงแล้ว แต่ถ้าเรายังง่วงอยู่ เราก็จะงอแงและขอนอนต่ออีกห้านาที

และอาจเป็นเหตุผลที่เราเรียกร้องอยากให้คนอื่นมาสนใจเราทั้งทางตรงและทางอ้อม

แต่ถ้าลองมาสังเกตความรู้สึกจริงๆ เราจะรู้ได้เลยว่า อาการหิว อาการง่วง หรืออาการเหงา มันไม่ได้แย่อย่างที่เราคิดหรอก

ถ้าใครเคยอ่านหนังสือ ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี ของนายแพทย์โยะชิโนะริ นะงุโมะ ก็จะรู้ว่า การปล่อยให้ร่างกายหิวบ้าง คือเรื่องดี

และถ้าคุณลองสังเกตร่างกายอย่างเป็นกลางจริงๆ ว่าเวลาหิวนั้นมีอาการอย่างไรบ้าง โดยไม่ต้องเอาอารมณ์โมโหหิวลงไปเจือปน คุณอาจจะได้ข้อสรุปเหมือนผมว่า มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นซะหน่อยก ก็แค่รู้สึกอะไรในท้องนิดหน่อย

อาการง่วงก็เหมือนกัน

เวลาผมง่วง ผมก็มักจะปล่อยตัวเองให้เคลิ้มๆ สติจะผลุบๆ โผล่ๆ ขาดๆ หายๆ เพราะผมเคยชินกับสภาวะนี้มาแต่ไหนแต่ไร

แต่พอลองสังเกตตัวเองดีๆ ว่า จริงๆ แล้ว “ความง่วง” คืออะไร ก็ได้พบว่า มันคือความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมากดอยู่กลางศีรษะให้หน่วงๆ หน่อยๆ เท่านั้นเอง

อาการเหงา ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่เราคาดหวังให้คนอื่นมาสนใจ แต่เขาไม่ได้มาสนใจ

ถ้าเราอยู่คนเดียวอยู่แล้วเรามักจะไม่ค่อยเหงา เพราะเราไม่ได้คาดหวังให้ใครมาสนใจ แต่พอเริ่มมีคนรายล้อม (ทั้งทางกายภาพหรือทางโลกไซเบอร์ก็แล้วแต่) เราก็จะเริ่มเหงาขึ้นมาทันที

เด็กเล็กหนึ่งขวบจะร้องไห้ทุกคร้้งเวลา หิว ง่วง หรืออยากให้คนสนใจ

แม้จะโตมาเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่พวกเราก็ยังตอบสนองสามอาการนี้ด้วยความงอแง ไม่ต่างอะไรกับเด็ก เพียงแค่เปลี่ยนการแสดงออกจากร้องไห้ไปเป็นวิธีอื่น

อาจจะต้องกลับมาสังเกตอาการเหล่านี้ด้วยความเป็นกลางมากขึ้น

จะได้เลิกงอแง

และโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ได้ซักที

---

facebook.com/anontawongblog
anontawong.com/archives
Download eBook – เกิดใหม่

ขอบคุณภาพจาก Pixabay.com