บางอย่างมันหมดอายุไปแล้วหรือยัง?

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา แฟนบ่นกับผมว่าอยากกินข้าวหน้าปลาไหล ผมก็เลยบอกกับเธอว่าไว้วันอาทิตย์กลับจากพัทยาถ้ามีจังหวะเราไปกินกันมั้ย

แต่สุดท้ายวันอาทิตย์เราก็ไม่ได้ไปกิน แฟนเองก็ไม่ได้เอ่ยถึง ไม่แน่ใจว่าเพราะลืม เพราะเหนื่อย หรือเพราะว่าไม่ได้รู้สึกอยากกินแล้ว

ผมว่าหลายคนก็น่าจะเคยเจออารมณ์นี้นะ อารมณ์ที่อยากกินอะไรบางอย่างมากๆ แต่พอผ่านไปซักสองสามวันกลับรู้สึกเฉยๆ แล้ว

ความอยากก็เหมือนขนมปังปอนด์ ทุกก้อนมีวันหมดอายุของมัน

ความอยากบางชนิดก็อายุสั้น ความอยากบางชนิดก็อยู่ได้ยาวหน่อย แต่สุดท้ายก็ต้องหมดอายุอยู่ดี

ปัญหาก็คือ บางทีเราก็เผลอคิดไปว่าเรายังอยากอยู่ ทั้งๆ ที่จริงๆ เราไม่ได้อยากแล้ว

ผู้หญิงที่เราตามจีบมาแรมปี จริงๆ แล้วเรายังชอบเขาอยู่ หรือเราทำไปเพราะความเคยชินและไม่อยากยอมแพ้?

รถคันนั้นที่เก็บตังค์ซื้อมาหลายเดือน ตอนนี้เรายังอยากได้มันจริงๆ หรือเปล่า?

ความฝันบางอย่างที่บอกว่าอยากทำมานาน ตอนนี้มันยังเป็นความฝันของเราอยู่หรือไม่?

ผมไม่ได้จะมาบอกให้ล้มเลิกความฝันหรือยอมแพ้อะไรง่ายๆ นะครับ

เพียงแต่คิดว่าเราควรคอยสำรวจตัวเองอยู่บ่อยๆ ว่าไอ้ความอยากที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้มันยังสอดคล้องกับตัวตนของเราในวันนี้รึเปล่า

เพราะความอยากมันเป็นก้อนเดิม แต่ตัวเราเองโตขึ้นทุกวัน

การทำให้สมอยากนั้นต้องใช้แรงและเวลา จึงไม่ควรเสียมันไปกับเรื่องที่เราไม่ได้อยากทำจริงๆ ครับ

อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (กดไลค์แล้วเลือก See First หรือ Get Notifications ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)

อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/

ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”

ขอบคุณภาพจาก Pexels.com