บางอย่างมันหมดอายุไปแล้วหรือยัง?
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา แฟนบ่นกับผมว่าอยากกินข้าวหน้าปลาไหล ผมก็เลยบอกกับเธอว่าไว้วันอาทิตย์กลับจากพัทยาถ้ามีจังหวะเราไปกินกันมั้ย
แต่สุดท้ายวันอาทิตย์เราก็ไม่ได้ไปกิน แฟนเองก็ไม่ได้เอ่ยถึง ไม่แน่ใจว่าเพราะลืม เพราะเหนื่อย หรือเพราะว่าไม่ได้รู้สึกอยากกินแล้ว
ผมว่าหลายคนก็น่าจะเคยเจออารมณ์นี้นะ อารมณ์ที่อยากกินอะไรบางอย่างมากๆ แต่พอผ่านไปซักสองสามวันกลับรู้สึกเฉยๆ แล้ว
ความอยากก็เหมือนขนมปังปอนด์ ทุกก้อนมีวันหมดอายุของมัน
ความอยากบางชนิดก็อายุสั้น ความอยากบางชนิดก็อยู่ได้ยาวหน่อย แต่สุดท้ายก็ต้องหมดอายุอยู่ดี
ปัญหาก็คือ บางทีเราก็เผลอคิดไปว่าเรายังอยากอยู่ ทั้งๆ ที่จริงๆ เราไม่ได้อยากแล้ว
ผู้หญิงที่เราตามจีบมาแรมปี จริงๆ แล้วเรายังชอบเขาอยู่ หรือเราทำไปเพราะความเคยชินและไม่อยากยอมแพ้?
รถคันนั้นที่เก็บตังค์ซื้อมาหลายเดือน ตอนนี้เรายังอยากได้มันจริงๆ หรือเปล่า?
ความฝันบางอย่างที่บอกว่าอยากทำมานาน ตอนนี้มันยังเป็นความฝันของเราอยู่หรือไม่?
ผมไม่ได้จะมาบอกให้ล้มเลิกความฝันหรือยอมแพ้อะไรง่ายๆ นะครับ
เพียงแต่คิดว่าเราควรคอยสำรวจตัวเองอยู่บ่อยๆ ว่าไอ้ความอยากที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้มันยังสอดคล้องกับตัวตนของเราในวันนี้รึเปล่า
เพราะความอยากมันเป็นก้อนเดิม แต่ตัวเราเองโตขึ้นทุกวัน
การทำให้สมอยากนั้นต้องใช้แรงและเวลา จึงไม่ควรเสียมันไปกับเรื่องที่เราไม่ได้อยากทำจริงๆ ครับ
อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (กดไลค์แล้วเลือก See First หรือ Get Notifications ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)
อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/
ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”
ขอบคุณภาพจาก Pexels.com