คนที่เรียนวิชาโปรแกรมมิ่งทุกคนน่าจะรู้จักสิ่งที่เรียกว่า infinite loop ซึ่งดิกชันนารี Longdo แปลไว้ว่า

คำสั่งในโปรแกรมที่สั่งให้เครื่องปฏิบัติการไปตามคำสั่งตามลำดับขั้นตอน แต่กลับวนไปที่คำสั่งเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้จักจบ เพราะหาทางออกไม่ได้ (อาจเกิดจากความบกพร่องในการเขียนโปรแกรม)

Infinite Loop เป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาในโปรแกรม เพราะมันจะทำให้คอมพิวเตอร์ทำงานตลอดเวลาจนรับคำสั่งอื่นไม่ได้เลย

ถ้าใครเคยใช้คอมไปแล้วจู่ๆ โปรแกรมก็แฮงค์ คลิ้กอะไรก็ไม่ไป ต้องรีสตาร์ทโปรแกรมใหม่ นั่นแสดงว่าคุณอาจเจอ infinite loop เข้าให้แล้ว

Infinite Loop เกิดขึ้นในโปรแกรมได้ ก็เกิดขึ้นในคนได้เช่นกัน

เพราะสมองของเราก็เหมือนคอมพิวเตอร์ และความคิดของเราก็เหมือนโปรแกรม

ถ้าความคิดของเรามีข้อบกพร่อง (หรือที่ภาษาคอมเขาเรียกว่า bug) ความคิดของเราก็จะวนหลูปจนหางทางออกไม่ได้เช่นกัน

คำถาม infinite loop ที่เรามักจะเจอกันก็เช่น

ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
ทำไมเขาถึงทำกับเราอย่างนี้
…
…
…

 

หรือ
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
ทำไมแค่นี้ต้องโกรธกันด้วย
…
…
…

ซึ่งก็แปลกดี เพราะตอนที่เราแฮปปี้ไม่เห็นจะเคยถามตัวเองซ้ๆ ำเลยว่า “ทำไมมีความสุขจังเลยนะๆๆๆ”

คำถามติดหลูปเป็นคำถามไม่มีคำตอบ และเป็นคำถามที่ไม่มีประโยชน์

เพราะเอาเข้าจริงแล้วเราไม่ได้ถามเพื่อที่จะเข้าใจ แต่ถามเพื่อปกป้องตัวตนของเรามากกว่า

ดังนั้น ควรหาทางออกจากหลูปให้เร็วที่สุด ด้วยการถามคำถามที่สร้างสรรค์กว่าเดิม เช่น เราได้เรียนรู้อะไรจากเรื่องนี้บ้าง? หรือ เราจะใช้สถานการณ์นี้ให้เกิดประโยชน์ได้ยังไงบ้าง?

จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับคำถามที่ไม่มีคำตอบครับ

---

อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/

อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (ที่ปุ่มไลค์จะมี drop down menu ให้เลือกได้ว่าอยากจะให้มี notifications หรืออยากเห็นโพสต์จากเพจนี้อยู่ต้นๆ ฟีดรึเปล่าครับ)

ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”

ขอบคุณภาพจาก Pexels.com