ท่านเขมานันทะเคยเล่าไว้ในหนังสือดวงตาแห่งชีวิตว่า ที่วัดสวนโมกข์มีลำไยอยู่ต้นหนึ่งซึ่งไม่เคยออกลูกมาเลยนับสิบปี

วันหนึ่ง พระท่านกวาดขยะและเผาขยะ บังเอิญไฟลามไปจนสุมโคนของต้นลำไย

ปรากฎว่าปีนั้นต้นลำไยออกลูกอย่างรวดเร็ว คงเป็นเพราะด้วยสัญชาตญาณแห่งการมุ่งจะสืบต่อสายพันธุ์เอาไว้ให้เผล็ดผล

---

หนังสือเล่มหนึ่งที่เคยโด่งดังมากเมื่อ 8 ปีที่แล้ว มีชื่อว่า ยิ่งหิวยิ่งสุขภาพดี ของนายแพทย์โยะชิโนะริ นะงุโมะ

ผู้เขียนบอกว่า การปล่อยตัวเองให้ท้องหิว จะทำให้ growth hormone หลั่ง ทำให้เรามีสุขภาพที่แข็งแรงและมีหน้าตาอ่อนกว่าวัย

ช่วงนี้มีคนหันมาทำ IF หรือ Intermittent Fasting กันมากขึ้น หลายคนบอกว่าทำแล้วมีสมาธิกับการทำงานมากกว่าเดิม คิดอะไรได้ชัดเจน

---

Neil Pasricha ผู้เขียนหนังสือ The Happiness Equation เคยเขียนไว้ว่า สองปีที่อันตรายที่สุดในชีวิตมนุษย์ คือปีที่เกิด กับปีที่เกษียณ

ปีที่เกิดนี่เข้าใจได้ไม่ยาก เพราะทารกเป็นสิ่งเปราะบาง ต้องการการดูแลประคบประหงม

แต่ปีที่เกษียณก็อันตรายเช่นกัน เพราะหากเกษียณแล้วปล่อยเนื้อปล่อยตัว ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีเหตุผลของการตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ก็มีโอกาสที่จะกลายเป็น depression หรือโรคอื่นๆ ได้

แม้เทคโนโลยีจะสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายให้มนุษย์ แต่สุดท้ายแล้วพวกเราอาจ “ถูกสาป” ไม่ให้สบายจนเกินไป เพราะมันจะทำให้เราอ่อนแอและไร้ชีวิตชีวา

เราอาจเป็นเหมือนต้นลำไย ที่จำเป็นต้องมีไฟมาสุมโคนบ้างเป็นครั้งคราวครับ