แถมเป็นการลงโทษตัวเองเพราะความผิดของคนอื่นด้วย
ทุกครั้งที่เราโกรธ ความดันเราจะสูงขึ้น หน้าจะร้อนๆ สมองส่วน prefrontal cortex ที่กำกับเรื่องการคิดเป็นเหตุเป็นผลจะทำงานได้ไม่เต็มที่ ดังนั้นเรามักจะตัดสินใจหรือทำอะไรที่ไม่ฉลาดซึ่งจะทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก
พูดง่ายๆ คือโกรธแล้วหาข้อดีอะไรแทบไม่ได้เลย อย่างเดียวที่ผมพอจะคิดออกคืออาจจะทำให้อีกฝ่ายเกรงใจเราขึ้นบ้าง แต่สิ่งที่ได้มาก็ไม่คุ้มกับสุขภาพจิตและกายที่เราเสียไปอยู่ดี
เขาเป็นคนผิดแท้ๆ แต่เรากลับทำร้ายตัวเอง ไม่ฉลาดเลย
แน่นอนว่าพูดง่ายกว่าทำ ถ้าเลือกได้เราก็คงไม่อยากเป็นคนโกรธง่ายหรอก
แต่คนที่โกรธง่ายก็เพราะว่าเราเคยชิน เราซ้อมโกรธมานับครั้งไม่ถ้วนก็เลยโกรธเก่งเป็นพิเศษ แต่เราไม่จำเป็นต้องให้ตัวเราในอดีตมากำหนดตัวเราในอนาคตเสียหน่อย
ขอแค่ให้มีสติเพิ่มอีกสักนิดว่าโกรธทีไรขาดทุนทุกที เราก็จะโกรธสั้นลงเรื่อยๆ นิสัยมักโกรธก็จะน่าจะค่อยๆ ดีขึ้นครับ
—–
“ช้างกูอยู่ไหน” หนังสือเล่มใหม่ของผมที่ว่าด้วยการค้นหาสิ่งที่สำคัญกับเราอย่างแท้จริง มีขายที่ whatisitpress.com ครับ อ่านรายละเอียดได้ที่ bit.ly/eitrfacebook และอ่านรีวิวได้ที่นี่ครับ markpeak.net/elephant-in-the-room/