จนกระทั่งโดนซัดปากไปซักทีนึงนั่นแหละ

“Everybody has a plan until they get punched in the mouth.”
– Mike Tyson

อ่านประโยคนี้ของไมค์ ไทสัน แชมป์โลกเฮฟวี่เวท 3 สถาบันแล้วเห็นภาพชัดดีชะมัด

ภาพของคนที่เชียร์มวยอยู่ข้างเวที

เขาจะเอียงซ้ายทีขวาที ออกเสียง เอิ้ว เอิ้ว เอิ้ว หรือไม่ก็ตะโกนให้คำแนะนำว่า ออกขวาสิ คลุกวงในสิ ฯลฯ แล้วก็ทำหน้าไม่สบอารมณ์เมื่อนักชกชกไม่ได้ดั่งใจ

ครับ เวลาที่เราอยู่ข้างเวที เรารู้ดีไปหมดเสมอว่าคนบนเวทีควรทำอะไรบ้าง

แต่ต่อให้เชียร์เก่งแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นแชมป์โลกนะครับ

ต้องขึ้นชกเองเท่านั้นถึงจะมีโอกาสได้รางวัลติดมือมาบ้าง

และต่อให้เตรียมตัวมาดีแค่ไหน พอขึ้นเวทีแล้วโดนซัดเข้าซักทีนึง ทุกๆ อย่างที่คุณเตรียมไว้อาจจะอันตรธานหายไปหมด

สิ่งที่จะกำหนดชีวิตเราจึงไม่ใช่สิ่งที่เรารู้ตอนอยู่ข้างสังเวียน แต่เป็นสิ่งที่เราทำตอนเราอยู่บนเวทีและเพิ่งโดนซัดไปกองกับพื้นต่างหาก

ผมได้ข้อคิดสองอย่างจากคำพูดของไมค์ ไทสัน

หนึ่ง ถ้าเราไม่ได้ขึ้นชก อย่าริอ่านไปตัดสินคนอื่น

สอง คืออบรมจิตใจให้ดี เวลาโดนชีวิตซัดเข้าหนักๆ จะได้ไม่สติแตกง่ายๆ ครับ