
‘ตัวฉันวันนี้’ ‘ตัวฉันเมื่อปีก่อน’ เป็นคนละคนกันนะ เพราะทุกครั้งที่เราคิดอะไร ทำอะไรลงไป เราก็จะเป็นสิ่งนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ลดละอะไร ก็เป็นอย่างนั้นน้อยลง แล้วจะยึด ‘ตัวฉัน’ คนไหน ใครจะนินทาก็นินทาไป นินทาฉันคนไหนล่ะ ‘ฉันพรุ่งนี้’ ก็มองฉันวันนี้เป็นคนในอดีตไปแล้ว (หัวเราะ)
– คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์
ประธานกรรมการโรงพยาบาลจักษุรัตนิน
a day BULLETIN Issue 403, 11 – 17 April 2016
ไม่มีใครอยากโดนนินทา
ถ้าเรื่องนินทานั้นไม่จริง เราก็โกรธที่เขากุเรื่องขึ้นมา
และถ้าเรื่องที่เขานินทาเป็นเรื่องจริง เราก็ยังโกรธอยู่ดี เพราะมันทำให้เราเสียหาย
แต่ถ้าลองคิดดีๆ ว่า อะไรล่ะที่ถูกทำให้เสียหาย?
ก็จะได้คำตอบว่า สิ่งเดียวที่เสียหายคือ “ภาพของเราในหัวของคนอื่น”
เรารักตัวเรามาก ก็เลยมีภาพในหัวของเราว่าเราเป็นคนอย่างนั้นหรือเป็นคนอย่างนี้
เท่านั้นยังไม่พอ เรายังพยายามจะเอาภาพที่เราเพียรสร้างไว้นั้นไปใส่ไว้ในหัวของคนอื่นอีกด้วย
พอภาพของเราในหัวคนอื่นมันไม่ได้ดั่งใจ เราก็เป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นมาทุกที
ทั้งๆ ที่จริงๆ มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของเราเลย การไปพยายามเปลี่ยนภาพในหัวคนอื่นออกจะเป็นความพยายามที่ไร้ประโยชน์ (futile) ด้วยซ้ำ
แต่ถ้ายังรู้สึกเดือดร้อนที่โดนนินทาอยู่ วิธีคิดแบบคุณหญิงจำนงศรี หรือ “ป้าศรี” ก็น่าจะพอช่วยได้
ใครจะนินทาก็นินทาไป นินทาฉันคนไหนล่ะ ‘ฉันพรุ่งนี้’ ก็มองฉันวันนี้เป็นคนในอดีตไปแล้ว
ใช่ ในเมื่อตัวเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และสิ่งที่เขาเห็นก็เป็นเพียงแค่มุมเดียว ดังนั้น “ตัวเรา” ที่โดนเขานินทากับตัวเราในวันนี้ก็เป็นคนละคนกัน
ถ้าคิดได้อย่างนี้ ก็จะมีเรื่องให้ปวดหัวน้อยลงไปอีกเรื่อง
จะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นครับ
ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก a day BULLETIN Issue 403, 11 – 17 April 2016