
ทำไมไม่ทำให้ดีกว่านี้?
ถ้ารู้ว่าผิดอยู่ ทำไมไม่แก้?
ถ้ารู้ว่ากินข้าวหมดจานได้ ทำไมไม่ทานให้หมด?
ถ้ารู้ว่าถามแล้วจะได้คำตอบ ทำไมไม่ถาม?
ถ้ารู้ว่าจริงๆ จะลุกก็ได้ ทำไมถึงนอนต่อ?
คำถามพวกนี้วนอยู่ในหัวผมมาสองสามวันแล้ว
เพราะถ้าอยากจะทำหน้าที่ให้สมบูรณ์พร้อม เราจะมัวปล่อยให้ความง่วง ความขี้เกียจ ความผัดวันประกันพรุ่งมาเป็นข้ออ้างไม่ได้
ถ้ารู้ว่าลุกไหว ก็อย่านอนต่อ
ถ้ารู้ว่าผิด ก็แก้ไข
ถ้ารู้ว่าทำได้ดีกว่านี้ ก็จงทำ
ชีวิตอาจจะเหนื่อยขึ้นอีกนิด แต่ก็น่าจะซับซ้อนน้อยลง
และในระยะยาว น่าจะส่งผลดีกว่ากันเยอะเลย
facebook.com/anontawongblog
anontawong.com/archives
Download eBook – เกิดใหม่
ขอบคุณภาพจาก Pixabay.com