อย่างน้อยก็ขอให้รู้จักตัวเองให้ดีพอ

When we don’t know where we are going, at least we must know who we are.

– Paulo Coelho

---

อาจารย์ของผมท่านหนึ่งที่ตอนนี้อายุเจ็ดสิบกว่า เคยบอกผมว่า เขาจะมีแผนการ 7 ปี หรือ 7-year plan เสมอ

7 ปีนี้จะเรียนให้จบด๊อกเตอร์

7 ปีนี้จะก่อตั้งบริษัท

7 ปีนี้จะเอาบริษัทเข้าตลาดหลักทรัพย์

7 ปีนี้จะก่อตั้งมหาวิทยาลัย

ฯลฯ

ผมไม่แน่ใจว่ากับโลกสมัยนี้ เรายังจะใช้หลักการ 7-year plan ได้หรือไม่

เพราะโลกหมุนเร็วขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ

โอกาสใหม่ๆ ผุดขึ้นมากมาย และความเสี่ยงที่เราไม่เคยพบเจอก็ย่อมมีไม่น้อยไปกว่ากัน

แผนการ 7 ปีจึงอาจจะยืดหยุ่นน้อยไปหน่อย

อาจต้องเหลือแค่แผน 7 เดือนหรือ 7 วันแทน

เป้าหมายจึงอาจไม่ต้องชัดมากก็ได้ เพราะถ้าชัดเกินไปก็อาจทำให้เรามองไม่เห็นโอกาสอื่นๆ

แต่เราควรรู้ว่าเราต้องการอะไร และเรากำลัง “หันหน้า” ไปในทิศทางที่เหมาะสมรึเปล่า

อย่างน้อยที่สุด ถ้าเราหันหน้าให้ถูกทิศ และออกเดิน

การไปถึงจุดหมายช้าหรือเร็วอาจไม่ใช่เรื่องสำคัญนักก็ได้

เพราะคนจำพวกหนึ่งเชื่อว่าชีวิตคือการไปให้ถึงจุดหมาย

ขณะที่คนอีกจำพวกหนึ่งเชื่อว่าชีวิตคือการดื่มด่ำไปกับการเดินทาง

ไม่มีอย่างไหนถูก-ผิดไปกว่ากัน

ขอแค่มันถูกจริตเราก็พอ

---

อ่านตอนใหม่ๆ ได้ทุกวันที่ Facebook Page Anontawong’s Musings (กดไลค์แล้วเลือก See First หรือ Get Notifications ก็จะไม่พลาดตอนใหม่ครับ)

อ่านตอนเก่าๆ ได้ที่ https://anontawong.com/archives/

ดาวน์โหลดอีบุ๊ค “เกิดใหม่”

ขอบคุณภาพจาก Pixabay.com